1. จงร้องเพลงถวายพระเจ้า พระกำลังของพวกเราจงโห่ร้องด้วยความชื่นบานถวายแด่พระเจ้าของยาโคบ
2. จงเปล่งเสียงเพลง จงตีรำมะนาทั้งพิณเขาคู่อันไพเราะ และพิณใหญ่
3. จงเป่าแตรเมื่อวันขึ้นค่ำเมื่อวันเพ็ญ ณ วันการเลี้ยงของเรา
4. เพราะเป็นกฎเกณฑ์สำหรับอิสราเอลเป็นระเบียบของพระเจ้าแห่งยาโคบ
5. พระองค์ทรงกระทำให้เป็นคำสั่งในโยเซฟเมื่อพระองค์ทรงออกไปสู่แผ่นดินอียิปต์ข้าพเจ้าได้ยินเสียงซึ่งข้าพเจ้าไม่เคยรู้จัก
6. ว่า “เราผ่อนบ่าของเขาจากภาระมือของเขา เราให้เป็นอิสระพ้นกระจาด
7. เมื่อทุกข์ใจเจ้าเรียก เราก็ช่วยกู้เจ้าเราตอบเจ้าในที่ลับลี้ของฟ้าร้องเราได้ทดลองเจ้าที่น้ำ ณ เมรีบาห์
8. ประชากรของเราเอ๋ย จงฟัง แล้วเราจะทักท้วงเจ้าโอ อิสราเอลเอ๋ย เจ้าน่าจะฟังเราแล้ว
9. อย่ามีพระแปลกๆท่ามกลางเจ้าเลยอย่ากราบไหว้พระต่างด้าว
10. เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าผู้ได้พาเจ้าออกมาจากแผ่นดินอียิปต์อ้าปากของเจ้าให้กว้างเถิด เราจะป้อนเจ้าให้อิ่ม
11. “แต่ประชากรของเราไม่ฟังเสียงของเราอิสราเอลไม่ยอมรับเราเลย
12. เราจึงมอบเขาไว้แก่จิตใจดื้อด้านของเขาเองให้ตามคำปรึกษาของเขาเอง
13. เออ ประชากรของเรา น่าจะฟังเราและอิสราเอล น่าจะเดินในทางทั้งหลายของเรา
14. แล้วไม่ช้า เราก็จะให้ศัตรูของเขานอบน้อมลงและจะหันมือของเราสู้คู่อริของเขา
15. บรรดาผู้ที่เกลียดชังพระเจ้า จะหมอบราบต่อเขาและเวลาของเขาจะยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์”