46. พระองค์ประทานพืชผลของเขาแก่ตั๊กแตนวัยคลานและผลงานออกแรงของเขาแก่ตั๊กแตนวัยบิน
47. พระองค์ทรงทำลายเถาองุ่นของเขาด้วยลูกเห็บและต้นมะเดื่อของเขาด้วยน้ำค้างแข็ง
48. พระองค์ทรงมอบฝูงวัวของเขาไว้กับลูกเห็บและฝูงแพะแกะของเขากับฟ้าผ่า
49. พระองค์ทรงปล่อยความกริ้วดุร้ายของพระองค์มาเหนือเขาทั้งพระพิโรธ ความกริ้ว และความทุกข์ลำบากคือคณะทูตสวรรค์ผู้ทำลาย
50. พระองค์ทรงเปิดวิถีให้แก่ความกริ้วของพระองค์พระองค์มิได้ทรงเว้นเขาไว้จากความตายแต่ประทานชีวิตของเขาแก่กาฬโรค
51. พระองค์ทรงประหารลูกหัวปีทั้งสิ้นในอียิปต์คือผลแรกแห่งกำลังของเขาในเต็นท์ของฮาม
52. แล้วพระองค์ทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาเหมือนนำแกะและนำเขาไปในถิ่นทุรกันดารเหมือนฝูงแพะแกะ
53. พระองค์นำเขาไปอย่างปลอดภัย เขาจึงไม่กลัวแต่ทะเลท่วมศัตรูของเขา
54. และพระองค์ทรงพาเขามายังแดนบริสุทธิ์ของ พระองค์ยังภูเขาซึ่งพระหัตถ์ขวาของพระองค์ได้เนรมิตขึ้น
55. พระองค์ทรงขับประชาชาติต่างๆออกไปข้างหน้าเขาพระองค์ทรงวัดแบ่งแดนประชาชาตินั้นให้เป็นมรดกและทรงตั้งบรรดาเผ่าอิสราเอลไว้ในเต็นท์ของเขา
56. แต่เขาทั้งหลายยังทดลองและกบฏต่อพระเจ้าองค์สูงสุดมิได้รักษาบรรดาพระโอวาทของพระองค์
57. กลับหันไปเสียและประพฤติทรยศอย่างบรรพบุรุษของเขาเขาบิดไปเหมือนคันธนูที่ไว้ใจไม่ได้
58. เพราะเขายั่วเย้าพระองค์ให้ทรงกริ้วด้วยเรื่อง ปูชนียสถานบนที่สูงของเขาทั้งหลายได้หมุนให้พระองค์หวงแหนเขาด้วย เรื่องรูปเคารพแกะสลักของเขา
59. เมื่อพระเจ้าทรงได้ยิน พระองค์ทรงพิโรธยิ่งและพระองค์ทรงทอดทิ้งอิสราเอลไว้เสีย
60. พระองค์ทรงละที่ประทับของพระองค์ในชิโลห์คือพลับพลาที่พระองค์ทรงตั้งไว้ท่ามกลางมนุษย์