33. พระองค์จึงทรงกระทำให้วันของเขาหายไปดังลมหายใจและทรงให้ปีของเขาหายไปอย่างสยดสยอง
34. เมื่อพระองค์ทรงสังหารเขา เขาแสวงหาพระองค์เขาได้กลับมาแสวงพระเจ้าด้วยใจร้อนรน
35. เขาระลึกว่าพระเจ้าทรงเป็นพระศิลาของเขาและพระเจ้าองค์สูงสุดเป็นพระผู้ไถ่ของเขา
36. แต่เขายอพระองค์ด้วยปากของเขาและมุสาต่อพระองค์ด้วยลิ้นของเขา
37. เพราะจิตใจของเขาไม่แน่วแน่ต่อพระองค์เขาไม่จริงจังต่อพันธสัญญาของพระองค์
38. ถึงกระนั้นด้วยความสังเวชพระองค์ทรงอภัยความผิดบาปของเขาและมิได้ทรงทำลายเขาพระองค์ทรงยับยั้งพระพิโรธของพระองค์บ่อยๆและมิได้ทรงกวนพระพิโรธของพระองค์ทั้งสิ้นให้ขึ้นมา
39. พระองค์ทรงระลึกว่าเขาเป็นเพียงแต่เนื้อหนังเป็นลมที่ผ่านไปแล้วมิได้กลับมาอีก
40. เขากบฏต่อพระองค์ในถิ่นทุรกันดารบ่อยสักเท่าใดและทำให้พระองค์โทมนัสในทะเลทราย
41. แต่เขายังได้กลับทดลองพระเจ้าอีกและได้ทำให้องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลเศร้าพระทัย
42. เขามิได้ระลึกถึงฤทธานุภาพของพระองค์หรือวันที่พระองค์ทรงไถ่เขาจากคู่อริของเขา
43. เมื่อพระองค์ทรงกระทำหมายสำคัญของพระองค์ในอียิปต์และการอัศจรรย์ของพระองค์ในไร่นาโศอัน
44. พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำของเขาให้เป็นเลือดเขาจึงดื่มจากลำธารของเขาไม่ได้
45. พระองค์ทรงส่งฝูงเหลือบ มาท่ามกลางเขา ซึ่งผลาญเขาและกบ ซึ่งทำลายเขา