29. เขาได้รับประทานอิ่มดีเพราะพระองค์ประทานสิ่งที่เขาอยาก
30. แต่ก่อนที่เขาจะหายอยากขณะที่อาหารยังอยู่ในปากของเขา
31. พระพิโรธของพระเจ้าพลุ่งขึ้นต่อเขาและพระองค์ทรงสังหารคนฉกรรจ์ที่สุดของเขาเสียและทรงคว่ำคนหนุ่มในอิสราเอลเสีย
32. ถึงมีเรื่องทั้งสิ้นนี้ เขาก็ยังกระทำบาปเขามิได้เชื่อถือการอัศจรรย์ของพระองค์
33. พระองค์จึงทรงกระทำให้วันของเขาหายไปดังลมหายใจและทรงให้ปีของเขาหายไปอย่างสยดสยอง
34. เมื่อพระองค์ทรงสังหารเขา เขาแสวงหาพระองค์เขาได้กลับมาแสวงพระเจ้าด้วยใจร้อนรน
35. เขาระลึกว่าพระเจ้าทรงเป็นพระศิลาของเขาและพระเจ้าองค์สูงสุดเป็นพระผู้ไถ่ของเขา