9. พวกเราไม่เห็นหมายสำคัญทั้งหลายของเราไม่มีผู้เผยพระวจนะอีกแล้วในพวกเรา ไม่มีใครทราบว่านานเท่าใด
10. ข้าแต่พระเจ้า คู่อริจะเย้ยอยู่นานเท่าใดศัตรูจะกล่าวหยาบช้าต่อพระนามของพระองค์เป็นนิตย์หรือ
11. ไฉนพระองค์จึงหดพระหัตถ์ของพระองค์เสีย คือพระหัตถ์ขวาของพระองค์ขอทรงเหยียดพระหัตถ์จาก พระทรวงของพระองค์ทำลายเขาเสีย
12. ถึงกระนั้น พระเจ้า กษัตริย์ของข้าพระองค์ ทรงอยู่แต่ดึกดำบรรพ์ทรงประกอบกิจความรอดท่ามกลางแผ่นดินโลก
13. พระองค์ทรงแยกทะเลด้วยฤทธานุภาพ ของพระองค์พระองค์ทรงหักหัวมังกรบนน้ำ
14. พระองค์ทรงขยี้หัวทั้งหลายของเลวีอาธานพระองค์ประทานมันให้เป็นอาหารของ สรรพสัตว์แห่งถิ่นทุรกันดาร
15. พระองค์ทรงแยกเปิดน้ำพุและลำธารพระองค์ทรงให้แม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอแห้งไป
16. วันเป็นของพระองค์ คืนเป็นของพระองค์พระองค์ทรงสถาปนาดวงสว่างและดวงอาทิตย์
17. พระองค์ทรงจัดเขตทั้งสิ้นของแผ่นดินโลกพระองค์ทรงสร้างฤดูร้อนและฤดูหนาว
18. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงระลึกข้อนี้ว่า ศัตรูเยาะเย้ยอย่างไรและชนชาติโง่ได้กล่าวหยาบช้าต่อพระนามของพระองค์อย่างไร