1. แท้จริงพระเจ้าทรงดีต่ออิสราเอลต่อบุคคลผู้มีใจบริสุทธิ์
2. แต่ข้าพเจ้าเล่า เท้าของข้าพเจ้าเกือบสะดุดย่างเท้าของข้าพเจ้าหมิ่นพลาดเต็มทีแล้ว
3. เพราะข้าพเจ้าริษยาคนจองหองเมื่อข้าพเจ้าเห็นความเจริญรุ่งเรืองของคนอธรรม
4. เพราะเขาทั้งหลายไม่มีความเจ็บปวดร่างกายเขาปกติและสมบูรณ์
5. เขาทั้งหลายไม่ลำบากอย่างคนอื่นๆเขาทั้งหลายไม่รับภัยอย่างคนอื่นๆ
6. เพราะฉะนั้นความเย่อหยิ่งจึงเป็นสร้อยคอของเขาความทารุณคลุมเขาไว้อย่างเครื่องแต่งกาย
7. ตาของเขาพองด้วยความอ้วนพีจิตใจของเขามีแผนการชั่วอย่างล้นหลาม
8. เขาเย้ยและพูดด้วยความมุ่งร้ายเขาใฝ่สูงขู่ว่าจะบีบบังคับ
9. เขาอ้าปากสู้ฟ้าสวรรค์และลิ้นของเขาก็คะนองไปในโลก
10. ประชาชนของพระองค์จึงหันกลับมาและเขาทั้งหลายดื่มน้ำแห่งความบริบูรณ์
11. และเขาทั้งหลายพูดว่า “พระเจ้าทรงทราบได้อย่างไรพระเจ้าผู้สูงสุดมีความรู้หรือ”