11. และกล่าวว่า “พระเจ้าทรงทอดทิ้งเขาแล้วจงไล่ตามและฉวยเขาไว้เพราะไม่มีผู้ใดช่วยกู้เขา”
12. ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงอยู่ไกลข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงรีบมาช่วยข้าพระองค์
13. ขอให้ศัตรูชีวิตของข้าพระองค์รับความอายและถูกล้างผลาญเสียผู้เสาะที่จะทำอันตรายข้าพระองค์นั้นขอให้การเยาะเย้ยและความอัปยศท่วมเขา
14. แต่ข้าพระองค์จะหวังอยู่ตลอดไปและจะสรรเสริญพระองค์มากยิ่งขึ้นๆ
15. ปากของข้าพระองค์ จะเล่าถึงกิจการอันชอบธรรมของพระองค์คือราชกิจที่ช่วยให้รอดของพระองค์วันยังค่ำเพราะจำนวนราชกิจนั้นมากมายเกินความรู้ของข้าพระองค์
16. ข้าพระองค์ จะนำเรื่องราชกิจอันทรงมหิทธิฤทธิ์ของพระเจ้าไปด้วยข้าพระองค์จะสรรเสริญ ความชอบธรรมของพระองค์ของ พระองค์เท่านั้น
17. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงสอนข้าพระองค์ตั้งแต่เด็กๆมาและข้าพระองค์ยังป่าวร้องราชกิจมหัศจรรย์ของพระองค์
18. แม้จะถึงวัยชราและผมหงอกก็ตามข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสียจนกว่าข้าพระองค์จะประกาศถึงอานุภาพของ พระองค์แก่ชาติพันธุ์ถัดไปและฤทธิ์เดชของพระองค์แก่ผู้ที่จะเกิดมา