7. ขอให้ชุมนุมชนชาติทั้งหลายมาอยู่รอบพระองค์และขอทรงกลับไปประทับเด่นอยู่เหนือชุมนุมนั้น
8. พระเจ้าทรงพิพากษาชนชาติทั้งหลายข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพิพากษาข้าพระองค์ตามความชอบธรรมของข้าพระองค์และตามความสัตย์สุจริต ซึ่งมีอยู่ในข้าพระองค์
9. ข้าแต่พระเจ้าผู้ทรงธรรมผู้ทรงทดลองความคิดและจิตใจทั้งหลายขอให้ความชั่วของคนอธรรมจงมาถึงที่สิ้นสุดแต่ขอทรงสถาปนาคนชอบธรรมขึ้น
10. โล่ของข้าพเจ้าอยู่กับพระเจ้าผู้ทรงช่วยคนใจเที่ยงตรงให้รอด
11. พระเจ้าทรงเป็นผู้พิพากษาที่ชอบธรรมและเป็นผู้ประทานคำพิพากษาทุกวัน
12. ถ้ามนุษย์คนใดไม่กลับใจ พระองค์ จะทรงลับคมดาบของพระองค์พระองค์ทรงโก่งธนูเตรียมพร้อมไว้
13. พระองค์ทรงเตรียมอาวุธอันร้ายแรงทรงกระทำให้ลูกธนูของพระองค์เป็นศรเพลิง
14. ดูเถิด คนอธรรมก่อความชั่วร้ายขึ้นแล้วกำลังท้องความชั่วช้าและคลอดการมุสาออกมา
15. เขาขุดหลุมพรางไว้และตกลงไปในหลุมที่เขาทำไว้นั้น
16. ความชั่วช้าของเขากลับมาสุมศีรษะเขาและความทารุณของเขาลงมาบนกบาลของเขาเอง