6. ข้าแต่พระเจ้าจอมโยธาขออย่าให้บรรดาผู้ที่หวังใจในพระองค์ได้รับความอายเพราะข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของอิสราเอลขออย่าให้บรรดาผู้ที่เสาะพระองค์ได้ความอัปยศเพราะข้าพระองค์
7. ที่ข้าพระองค์ทนการเยาะเย้ยที่ความอับอายได้คลุมหน้าข้าพระองค์ ไว้ก็เพราะเห็นแก่พระองค์
8. ข้าพระองค์กลายเป็นแขกแปลกหน้าของพี่น้องและเป็นคนต่างด้าวของบุตรแห่งมารดาข้าพระองค์
9. ความร้อนใจในเรื่องพระนิเวศของพระองค์ได้ท่วมท้น ข้าพระองค์และคำเยาะเย้ยของบรรดาผู้ที่เยาะเย้ยพระองค์ตกแก่ ข้าพระองค์
10. เมื่อข้าพระองค์ถ่อมใจลงด้วยการอดอาหารมันกลายเป็นการเยาะเย้ยข้าพระองค์
11. เมื่อข้าพระองค์ใช้ผ้ากระสอบเป็นเครื่องนุ่งห่มข้าพระองค์กลับเป็นขี้ปากของเขา