20. การเยาะเย้ยกระทำให้จิตใจข้าพระองค์ชอกช้ำข้าพระองค์จึงหมดกำลังใจข้าพระองค์มองหาผู้สงสาร แต่ก็ไม่มีหาผู้เล้าโลม แต่ข้าพระองค์หาไม่พบ
21. เขาให้ดีหมีแก่ข้าพระองค์เป็นอาหารให้น้ำส้มสายชูแก่ข้าพระองค์ดื่มแก้ กระหาย
22. ขอให้สำรับที่อยู่ตรงหน้าเขาเองเป็นกับดักเขาและการเลี้ยงในพิธีสักการบูชาเป็นบ่วง
23. ขอให้นัยน์ตาของเขามืด เพื่อเขาจะไม่เห็นและทำบั้นเอวเขาให้สั่นสะเทือนเรื่อยไป
24. ขอทรงเทความกริ้วลงเหนือเขาและให้ความกริ้วอันเผาร้อนตามทันเขา
25. ขอให้ค่ายของเขาร้างเปล่าอย่าให้ผู้ใดพักอยู่ในเต็นท์ของเขา
26. เพราะเขาได้ข่มเหง ผู้ที่พระองค์ทรงเฆี่ยนตีเขาเล่าถึงความเจ็บปวดของผู้ที่พระองค์ให้บาดเจ็บแล้ว
27. ขอทรงเพิ่มโทษ แล้วทรงเพิ่มอีกอย่าให้เขาได้รับการอภัยจากพระองค์
28. ขอให้เขาถูกลบออกเสียจากทะเบียนผู้มีชีวิตอย่าให้เขาขึ้นทะเบียนไว้ในหมู่คนชอบธรรม
29. แต่ข้าพระองค์ทุกข์ยากและเจ็บปวดข้าแต่พระเจ้า ขอความรอดของพระองค์ตั้งข้าพระองค์ไว้ให้สูง
30. ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระนามพระเจ้าด้วยบทเพลงข้าพเจ้าจะยกย่องพระองค์โดยโมทนาพระคุณ
31. การนั้นจะเป็นที่พอพระทัยพระเจ้ามากกว่าวัวผู้หรือวัวผู้ทั้งเขาและกีบ
32. ขอให้บรรดาผู้ถ่อมใจเห็นและยินดีท่านผู้เสาะพระเจ้า ขอให้ใจของท่านฟื้นชื่นขึ้น
33. เพราะพระเจ้าทรงฟังคนขัดสนและมิได้ทรงดูหมิ่นคนของพระองค์ที่ถูกจำจอง