14. เมื่อผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์กระจายพระราชา ณ ที่นั่นหิมะก็ตกลงบนภูเขาศัลโมน
15. ภูเขาทรงมหิทธิฤทธิ์เอ๋ย ภูเขาเมืองบาชานภูเขาหลายยอดเอ๋ย ภูเขาเมืองบาชาน
16. ภูเขาหลายยอดเอ๋ย ทำไมมองด้วยความริษยาณ ที่ภูเขาซึ่งพระเจ้าทรงประสงค์ให้เป็นที่พำนักของพระองค์เออ ที่ที่พระเจ้าจะประทับเป็นนิตย์
17. องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จจากซีนายเข้าไปในสถานนมัสการพร้อมรถรบของพระเจ้าอเนกอนันต์นับเป็นพันๆ
18. พระองค์เสด็จขึ้นสู่เบื้องสูงนำเชลยไปด้วยและรับของขวัญท่ามกลางมนุษย์ข้าแต่พระเจ้า แม้จากผู้ที่ขัดขวางที่พระองค์ประทับที่นั่น
19. สาธุการแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงค้ำชูเราทั้งหลายอยู่ทุกวันพระเจ้าผู้ทรงเป็นความรอดของเรา
20. พระเจ้าของเรา เป็นพระเจ้าแห่งความรอดซึ่งได้พ้นความตายนั้นก็อยู่ที่พระเจ้า
21. แต่พระเจ้าจะทรงตีศีรษะของศัตรูของพระองค์ให้แตกคือกระหม่อมมีผมของผู้ที่ขืนดำเนินในทางกรรมชั่ว ของเขา
22. องค์พระผู้เป็นเจ้า ตรัสว่า“เราจะนำเขาทั้งหลายกลับมาจากบาชานเราจะนำเขาทั้งหลายกลับมาจากที่ลึกของทะเล
23. เพื่อเจ้าจะเอาเท้าอาบเลือดเพื่อลิ้นสุนัขของเจ้าจะมีส่วนจากคู่อริของเจ้า”
24. ข้าแต่พระเจ้า ขบวนแห่ของพระองค์ปรากฏแล้วขบวนแห่ของพระเจ้าของข้าพเจ้า พระมหากษัตริย์ของข้าพเจ้าเข้าในสถานนมัสการ
25. นักร้องนำหน้า นักดนตรีคัดท้ายระหว่างนั้นมีสตรีเล่นรำมะนา