9. เพราะคนที่กระทำชั่วจะถูกตัดออกไปแต่บรรดาผู้ที่รอคอยพระเจ้าจะได้ แผ่นดินตกไปเป็นมรดก
10. ยังอีกหน่อยหนึ่ง คนอธรรมจะไม่มีอีกแม้จะมองดูที่ที่ของเขาให้ดีเขาก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น
11. แต่คนใจอ่อนสุภาพจะได้แผ่นดินตกไปเป็น มรดกและตัวเขาปีติยินดีในความเจริญอุดมสมบูรณ์
12. คนอธรรมปองร้ายคนชอบธรรมและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่เขา
13. แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระสรวลต่อคนอธรรมเพราะพระองค์ทอดพระเนตรเห็นวันเวลาของเขากำลังมา
14. คนอธรรมชักดาบและโก่งคันธนูเพื่อเอาคนจนและคนขัดสนลงเพื่อสังหารคนที่เดินอย่างเที่ยงธรรม
15. ดาบของเขาจะเข้าไปในใจของเขาเองและคันธนูของเขาจะหัก
16. เล็กๆน้อยๆที่คนชอบธรรมมี ก็ดีกว่าความอุดมสมบูรณ์ของคนอธรรมเป็นอันมาก
17. เพราะแขนของคนอธรรมจะหักแต่พระเจ้าทรงเชิดชูคนชอบธรรม
18. พระเจ้าทรงทราบวันเวลาของคนไร้ตำหนิและมรดกของเขาจะดำรงอยู่เป็นนิตย์
19. เขาจะไม่ได้อายในยามชั่วร้ายในวันกันดารเขาจะมีอุดมสมบูรณ์
20. แต่คนอธรรมจะพินาศศัตรูของพระเจ้า เหมือนสง่าของทุ่งหญ้าเขาอันตรธานไป อันตรธานไปเหมือนควัน
21. คนอธรรมขอยืม และไม่จ่ายคืนแต่คนชอบธรรมนั้นใจกว้างขวางและแจกจ่าย
22. เพราะบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงอำนวยพระพร จะได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดกแต่บรรดาผู้ที่ถูกพระองค์สาป จะต้องถูกตัดออกไปเสีย
23. ถ้าพระเจ้าทรงนำย่างเท้าของมนุษย์คนใดและคนนั้นพอใจในมรรคาของพระองค์
24. แม้เขาล้ม เขาจะไม่ถูกเหวี่ยงลงเหยียดยาวเพราะว่าพระหัตถ์พระเจ้าพยุงเขาไว้
25. ข้าพเจ้าเคยหนุ่ม และเดี๋ยวนี้แก่แล้วแต่ข้าพเจ้ายังไม่เคยเห็นคนชอบธรรมถูกทอดทิ้งหรือลูกหลานของเขาขอทาน
26. เขาแจกจ่ายอย่างกว้างขวางและให้ยืมเสมอและลูกหลานของเขาก็เป็นคำพร