20. แต่คนอธรรมจะพินาศศัตรูของพระเจ้า เหมือนสง่าของทุ่งหญ้าเขาอันตรธานไป อันตรธานไปเหมือนควัน
21. คนอธรรมขอยืม และไม่จ่ายคืนแต่คนชอบธรรมนั้นใจกว้างขวางและแจกจ่าย
22. เพราะบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงอำนวยพระพร จะได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดกแต่บรรดาผู้ที่ถูกพระองค์สาป จะต้องถูกตัดออกไปเสีย
23. ถ้าพระเจ้าทรงนำย่างเท้าของมนุษย์คนใดและคนนั้นพอใจในมรรคาของพระองค์
24. แม้เขาล้ม เขาจะไม่ถูกเหวี่ยงลงเหยียดยาวเพราะว่าพระหัตถ์พระเจ้าพยุงเขาไว้
25. ข้าพเจ้าเคยหนุ่ม และเดี๋ยวนี้แก่แล้วแต่ข้าพเจ้ายังไม่เคยเห็นคนชอบธรรมถูกทอดทิ้งหรือลูกหลานของเขาขอทาน