1. บุคคลผู้ซึ่งได้รับอภัยการละเมิดแล้วก็เป็นสุขคือผู้ทรงกลบเกลื่อนบาปให้นั้น
2. บุคคลซึ่งพระเจ้ามิได้ทรงถือโทษก็เป็นสุขคือผู้ที่ไม่มีการหลอกลวงในใจของเขา
3. เมื่อข้าพระองค์ไม่แจ้งบาปของข้าพระองค์ ร่างกายของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไปโดยการคร่ำครวญวันยังค่ำของข้าพระองค์
4. พระหัตถ์ของพระองค์หนักอยู่บนข้าพระองค์ทั้งวันทั้งคืนกำลังของข้าพระองค์ก็เหี่ยวแห้งไปอย่างความร้อนใน หน้าแล้ง
5. ข้าพระองค์สารภาพบาปของข้าพระองค์ต่อพระองค์และข้าพระองค์มิได้ซ่อนบาปผิดของข้าพระองค์ไว้ข้าพระองค์ทูลว่า “ข้าพระองค์จะสารภาพการละเมิดของ ข้าพระองค์ต่อพระเจ้า”แล้วพระองค์ทรงยกโทษบาปของข้าพระองค์