13. พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบของคนเป็นอันมากมีความสยดสยองอยู่ทุกด้านขณะเมื่อเขาร่วมกันคิดแผนการต่อสู้ข้าพระองค์ขณะที่เขาปองร้ายชีวิตของข้าพระองค์
14. ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ข้าพระองค์ทูลว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์”
15. วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ขอพระองค์ทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นมือศัตรูและ ผู้ข่มเหงของข้าพระองค์
16. ขอพระพักตร์พระองค์ทอแสงบนผู้รับใช้ของพระองค์ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดด้วยความรักมั่นคงของ พระองค์
17. ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้อายเพราะข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ขอให้คนอธรรมได้อายขอให้เขาเงียบเสียงไปยังแดนผู้ตาย
18. ขอให้ริมฝีปากที่มุสาเป็นใบ้ซึ่งพูดทะลึ่งอวดดีต่อคนชอบธรรมด้วยความจองหองและการดูหมิ่น
19. ความดีของพระองค์อุดมสักเท่าใดที่พระองค์ทรงสะสมไว้เพื่อบรรดาผู้ที่เกรงกลัวพระองค์และทรงกระทำไว้เพื่อผู้ที่ลี้ภัยอยู่ในพระองค์ต่อหน้าบรรดาบุตรของมนุษย์
20. พระองค์ทรงซ่อนเขาไว้ใต้ร่มพระพักตร์พระองค์ให้พ้นจากการปองร้ายของมนุษย์พระองค์ทรงยึดเขาไว้ให้ปลอดภัยใต้ที่กำบังของพระองค์ให้พ้นจากลิ้นที่ทะเลาะวิวาท
21. สาธุการแด่พระเจ้าเพราะพระองค์ทรงสำแดงความรักมั่นคงของพระองค์แก่ข้าพระองค์อย่างอัศจรรย์ในเมืองเข้มแข็ง
22. ข้าพระองค์ตกใจกล่าวว่า“ข้าพระองค์ถูกตัดขาดไปพ้นสายพระเนตรของพระองค์แล้ว”แต่พระองค์ยังทรงได้ยินคำวิงวอนของข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลขอความอุปถัมภ์จากพระองค์
23. ท่านบรรดาธรรมิกชนทั้งสิ้นของพระองค์เอ๋ย จงรักพระเจ้าพระเจ้าทรงพิทักษ์รักษาคนซื่อสัตย์ไว้แต่ทรงสนองผู้กระทำอหังการอย่างเต็มขนาด
24. จงเข้มแข็ง และให้ใจของท่านกล้าหาญเถิดนะ ท่านทั้งปวงผู้รอคอยพระเจ้า