17. ข้าพระองค์นับกระดูกของข้าพระองค์ได้เป็นชิ้นๆเขาจ้องมองและยิ้มเยาะข้าพระองค์
18. เสื้อผ้าของข้าพระองค์เขาแบ่งปันกันส่วนเสื้อของข้าพระองค์นั้นเขาก็จับฉลาก กัน
19. ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์อย่าทรงห่างไกลเลยข้าแต่พระองค์ผู้ทรงอุปถัมภ์ ขอทรงเร่งรีบมาช่วยข้าพระองค์ด้วยเถิด
20. ขอทรงช่วยกู้จิตวิญญาณข้าพระองค์ให้พ้นจากดาบช่วยชีวิตข้าพระองค์จากฤทธิ์ของสุนัข
21. ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดพ้นจากปากสิงห์และช่วยจิตวิญญาณของข้าพระองค์ที่ถูกข่มเหงจากบรรดาเขาของวัวกระทิงเหล่านั้นด้วย
22. ข้าพระองค์จะบอกเล่าพระนามของพระองค์ แก่พี่น้องของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลาง ชุมนุมชน
23. ท่านผู้เกรงกลัวพระเจ้า จงสรรเสริญพระองค์ท่านพงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย จงถวายพระสิริแด่พระองค์ท่านพงศ์พันธุ์ทั้งสิ้นของอิสราเอลเอ๋ย จงเกรงกลัวพระองค์
24. เพราะพระองค์มิได้ทรงดูถูกหรือสะอิดสะเอียนต่อความทุกข์ยากของผู้ที่ทุกข์ใจและพระองค์มิได้ทรงซ่อนพระพักตร์จากเขาเมื่อเขาร้องทูล พระองค์ทรงฟัง
25. คำสรรเสริญของข้าพระองค์ในที่ชุมนุมชนใหญ่ มาจากพระองค์ข้าพระองค์จะแก้บนต่อหน้าผู้ที่เกรงกลัวพระองค์
26. คนเสงี่ยมเจียมตัวจะได้กินอิ่มบรรดาผู้ที่แสวงหาพระองค์จะสรรเสริญพระเจ้าขอจิตใจของท่านทั้งหลายมีชีวิตอยู่เป็นนิตย์
27. ที่สุดปลายทั้งสิ้นของแผ่นดินโลกจะจดจำและหันกลับมายังพระเจ้าและตระกูลทั้งสิ้นของบรรดาประชาชาติจะนมัสการต่อพระพักตร์พระองค์
28. เพราะอำนาจการปกครองเป็นของพระเจ้าและพระองค์ทรงครอบครองเหนือบรรดาประชาชาติ