11. ขออย่าทรงห่างไกลข้าพระองค์เพราะความยากลำบากอยู่ใกล้และไม่มีผู้ใดช่วยได้เลย
12. เหล่าโคผู้ล้อมข้าพระองค์โคผู้แข็งแรงแห่งบาชานล้อมข้าพระองค์ไว้
13. มันอ้าปากกว้างเข้าใส่ข้าพระองค์ดั่งสิงห์ขณะกัดฉีกและคำรามร้อง
14. ข้าพระองค์ถูกเทออกเหมือนอย่างน้ำกระดูกทั้งสิ้นของข้าพระองค์หลุดลุ่ยไปจิตใจก็เหมือนขี้ผึ้งละลายภายในอกของข้าพระองค์
15. กำลังของข้าพระองค์เหือดแห้งไปเหมือนเศษหม้อดินและลิ้นของข้าพระองค์ก็เกาะติดที่ขากรรไกรพระองค์ทรงวางข้าพระองค์ไว้ในผงคลีมัจจุราช
16. พระเจ้าข้า บรรดาสุนัขล้อมรอบข้าพระองค์ไว้คนทำชั่วหมู่หนึ่งล้อมข้าพระองค์เขาแทงมือแทงเท้าข้าพระองค์
17. ข้าพระองค์นับกระดูกของข้าพระองค์ได้เป็นชิ้นๆเขาจ้องมองและยิ้มเยาะข้าพระองค์
18. เสื้อผ้าของข้าพระองค์เขาแบ่งปันกันส่วนเสื้อของข้าพระองค์นั้นเขาก็จับฉลาก กัน
19. ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์อย่าทรงห่างไกลเลยข้าแต่พระองค์ผู้ทรงอุปถัมภ์ ขอทรงเร่งรีบมาช่วยข้าพระองค์ด้วยเถิด
20. ขอทรงช่วยกู้จิตวิญญาณข้าพระองค์ให้พ้นจากดาบช่วยชีวิตข้าพระองค์จากฤทธิ์ของสุนัข
21. ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดพ้นจากปากสิงห์และช่วยจิตวิญญาณของข้าพระองค์ที่ถูกข่มเหงจากบรรดาเขาของวัวกระทิงเหล่านั้นด้วย
22. ข้าพระองค์จะบอกเล่าพระนามของพระองค์ แก่พี่น้องของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลาง ชุมนุมชน
23. ท่านผู้เกรงกลัวพระเจ้า จงสรรเสริญพระองค์ท่านพงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย จงถวายพระสิริแด่พระองค์ท่านพงศ์พันธุ์ทั้งสิ้นของอิสราเอลเอ๋ย จงเกรงกลัวพระองค์
24. เพราะพระองค์มิได้ทรงดูถูกหรือสะอิดสะเอียนต่อความทุกข์ยากของผู้ที่ทุกข์ใจและพระองค์มิได้ทรงซ่อนพระพักตร์จากเขาเมื่อเขาร้องทูล พระองค์ทรงฟัง
25. คำสรรเสริญของข้าพระองค์ในที่ชุมนุมชนใหญ่ มาจากพระองค์ข้าพระองค์จะแก้บนต่อหน้าผู้ที่เกรงกลัวพระองค์