1. ข้าแต่พระเจ้า พระกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์รักพระองค์
2. พระเจ้าทรงเป็นพระศิลา ป้อมปราการ และผู้ช่วยกู้ของข้าพระองค์เป็นพระเจ้าของข้าพระองค์เป็นพระศิลาซึ่งข้าพระองค์เข้าลี้ภัยอยู่ในพระองค์เป็นโล่ เป็นพลังแห่งความรอดของข้าพระองค์ เป็นที่กำบังเข้มแข็งของข้าพระองค์
3. ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระเจ้าผู้ทรง สมควรแก่การสรรเสริญและข้าพระองค์ได้ รับการช่วยให้พ้นจากศัตรูของข้าพระองค์
4. สายมัจจุราชล้อมข้าพระองค์ไว้กระแสแห่งความหายนะท่วมทับข้าพระองค์
5. สายใยของแดนผู้ตายพันตัวข้าพระองค์บ่วงมัจจุราชปะทะข้าพระองค์
6. ในยามทุกข์ระทมใจ ข้าพเจ้าร้องทูลต่อพระเจ้าข้าพเจ้าร้องทูลขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าของข้าพเจ้าจากพระวิหารของพระองค์ พระองค์ทรงสดับเสียงของข้าพเจ้าและเสียงร้องของข้าพเจ้าได้ยินไปถึงพระกรรณของพระองค์
7. แล้วแผ่นดินโลกก็สั่นสะเทือนและโคลงเคลงรากฐานของภูเขาก็หวั่นไหวด้วยและสั่นสะเทือน เพราะพระองค์ทรงกริ้ว
8. ควันออกไปตามช่องพระนาสิกของพระองค์และเพลิงผลาญออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ถ่านก็ติดเปลวไฟนั้น
9. พระองค์ทรงโน้มฟ้าสวรรค์ลงด้วยและเสด็จลงมาความมืดทึบอยู่ใต้พระบาทของพระองค์
10. พระองค์ทรงเครูบตนหนึ่ง แล้วทรงเหาะไปพระองค์เสด็จโดยปีกของลมอย่างรวดเร็ว
11. พระองค์ทรงกระทำให้ความมืดปกคลุมพระองค์ไว้ให้เมฆมืดเพราะอุ้มน้ำเป็นปะรำของพระองค์
12. มีลูกเห็บและถ่านเพลิงแตกออกมาทะลุเมฆจากความสว่างสุกใสข้างหน้าพระองค์
13. พระเจ้าทรงคะนองกึกก้องในฟ้าสวรรค์และองค์ผู้สูงสุดก็เปล่งพระสุรเสียงคือลูกเห็บและถ่านเพลิง
14. พระองค์ทรงยิงลูกธนูของพระองค์ออกไป ทำให้เขาต่างกระจัดกระจายไปพระองค์ทรงปล่อยฟ้าแลบแปลบปลาบ ทำให้เขาโกลาหล
15. แล้วก็เห็นก้นทะเลตลอดจนรากฐานของพิภพก็ปรากฏแจ้งเมื่อพระองค์ทรงขนาบทะเลด้วยลมที่พวยพุ่งจากช่องพระนาสิกของพระองค์
16. พระองค์ทรงเอื้อมมาจากที่สูงทรงจับข้าพเจ้าพระองค์ทรงดึงข้าพเจ้าออกมาจากน้ำอันมากหลาย