พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 137:5-9 ฉบับ1971 (TH1971)

5. เย‌รู‌ซา‌เล็ม​เอ๋ย ถ้า​ข้าพ‌เจ้า​ลืม​เธอก็​ขอ​ให้​มือ‍ขวา​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ลืม​ฝี‍มือ​เสีย

6. ขอ​ให้​ลิ้น​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เกาะ​ติด​เพ‌ดาน‌ปาก​ของ​ข้าพ‌เจ้าถ้า​ว่า​ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ระลึก​ถึง​เธอถ้า​ว่า​ข้าพ‌เจ้า​มิ‍ได้​ตั้ง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ไว้​เหนือ​ความ​ชื่น‍บาน​อัน​สูง​ที่​สุด​ของ​ข้าพ‌เจ้า

7. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​ระลึก​ถึง​วัน​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​แตกโดย​ถือ​โทษ​คน​เอ‌โดม​ผู้​ที่​พูด​ว่า“จง​ทลาย​เสีย จง​ทลาย​เสียลง​ไป​จน​ถึง​ราก‍ฐาน​ของ​มัน”

8. ธิดา​แห่ง​บา‌บิ‌โลน​เอ๋ย ซึ่ง​จะ​ต้อง​ล้าง​ผลาญ​เสียความ​สุข​จง​มี​แก่​ผู้​ที่ สนอง​เจ้า​ให้​สม​กับ​ที่​เจ้า​ได้​กระ‌ทำ​กับ​เรา

9. ความ​สุข​จง​มี​แก่​ผู้​ที่​เอา​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ของ​เจ้าเหวี่ยง​กระ‌แทก​ลง​กับ​ก้อน‍หิน

อ่านบทที่สมบูรณ์ สดุดี 137