8. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้นเสด็จไปยังที่ พำนักของพระองค์ทั้งพระองค์และหีบแห่งอานุภาพของพระองค์
9. ขอปุโรหิตของพระองค์สวมความชอบธรรมและให้ธรรมิกชนของพระองค์โห่ร้องด้วยความชื่นบาน
10. เพราะเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ขออย่าทรงเมินพระพักตร์หนีจากผู้ที่พระองค์ทรงเจิมไว้นั้น
11. พระเจ้าทรงสาบานกับดาวิด อันเป็นสัจจะซึ่งพระองค์จะไม่ทรงหันกลับคือว่า “เราจะตั้งบุตรชายจากร่างกายของเจ้า ไว้บนบัลลังก์ของเจ้า
12. ถ้าบรรดาบุตรของเจ้าปฏิบัติตามพันธสัญญาของเราและบรรดาพระโอวาทของเราซึ่งเราจะสอนเขาเหล่าบุตรของเขาทั้งหลายด้วยเช่นกันจะนั่งบนบัลลังก์ของเจ้าเป็นนิตย์”
13. เพราะพระเจ้าทรงเลือกศิโยนพระองค์มีพระประสงค์จะให้เป็นที่ประทับของพระองค์
14. ตรัสว่า “นี่เป็นที่พำนักของเราเป็นนิตย์เราจะอยู่ที่นี่ เพราะปรารถนาเช่นนั้น
15. เราจะอำนวยพรอย่างมากมายแก่เสบียงของเมืองนี้เราจะให้คนจนของเมืองนี้อิ่มด้วยขนมปัง
16. เราจะเอาความรอดห่มปุโรหิตของเมืองนั้นและธรรมิกชนของเมืองนั้นจะโห่ร้องด้วยความชื่นบาน