82. นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวมืดไป ด้วยคอยพระดำรัสของพระองค์ข้าพระองค์ทูลถามว่า “เมื่อไรพระองค์จะทรงเล้าโลมข้าพระองค์”
83. เพราะว่าข้าพระองค์เป็นเหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นถูกรมควันแต่ข้าพระองค์ยังไม่ลืมกฎเกณฑ์ของพระองค์
84. ผู้รับใช้ของพระองค์ต้องทนอยู่นานเท่าไรพระองค์จะทรงกระทำการพิพากษาบรรดา ผู้ข่มเหงข้าพระองค์เมื่อไร
85. คนโอหังได้ขุดหลุมพรางดักข้าพระองค์ซึ่งไม่สอดคล้องกับพระธรรมของพระองค์
86. พระบัญญัติของพระองค์ทั้งสิ้นแน่นอนเขาข่มเหงข้าพระองค์ด้วยความเท็จ ขอทรงช่วย ข้าพระองค์ด้วย
87. เขาเกือบจะทำให้ข้าพระองค์ดับชีพไปจาก แผ่นดินโลกแล้วแต่ข้าพระองค์ไม่ทอดทิ้งข้อบังคับของพระองค์
88. ขอทรงสงวนชีวิตข้าพระองค์ไว้ด้วยความรัก มั่นคงของพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะปฏิบัติตามพระโอวาทแห่ง พระโอษฐ์ของพระองค์(ต)
89. ข้าแต่พระเจ้า พระวจนะของพระองค์ปักแน่นอยู่ในสวรรค์เป็นนิตย์
90. ความซื่อตรงของพระองค์ดำรงอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์พระองค์ทรงสถาปนาแผ่นดินโลกและมันก็ตั้งอยู่
91. โดยกฎหมายของพระองค์สิ่งเหล่านี้ตั้งมั่นอยู่ทุกวันนี้เพราะของทุกสิ่งเป็นผู้รับใช้ของพระองค์
92. ถ้าพระธรรมของพระองค์ไม่เป็นที่ปีติยินดีของข้าพระองค์ข้าพระองค์คงพินาศแล้วในความทุกข์ยากของข้าพระองค์
93. ข้าพระองค์จะไม่ลืมข้อบังคับของพระองค์เลยเพราะพระองค์ทรงสงวนชีวิตของข้าพระองค์โดยข้อบังคับนั้น
94. ข้าพระองค์เป็นของพระองค์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดเพราะข้าพระองค์ได้แสวงข้อบังคับของพระองค์
95. คนอธรรมซุ่มคอยทำลายข้าพระองค์แต่ข้าพระองค์พิจารณาพระโอวาทของพระองค์
96. ข้าพระองค์เคยเห็นขอบเขตของความสำเร็จทั้งสิ้นแล้วแต่พระบัญญัติของพระองค์กว้างขวางเหลือเกิน(ถ)
97. แหม ข้าพระองค์รักพระธรรมของพระองค์จริงๆเป็นคำภาวนาของข้าพระองค์วันยังค่ำ