80. ขอให้จิตใจข้าพระองค์ไร้ตำหนิ ในเรื่องกฎเกณฑ์ของพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะไม่ต้องขายหน้า(ด)
81. จิตใจของข้าพระองค์อ่อนระโหยคอยความรอดของพระองค์ข้าพระองค์หวังในพระวจนะของพระองค์
82. นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวมืดไป ด้วยคอยพระดำรัสของพระองค์ข้าพระองค์ทูลถามว่า “เมื่อไรพระองค์จะทรงเล้าโลมข้าพระองค์”
83. เพราะว่าข้าพระองค์เป็นเหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นถูกรมควันแต่ข้าพระองค์ยังไม่ลืมกฎเกณฑ์ของพระองค์
84. ผู้รับใช้ของพระองค์ต้องทนอยู่นานเท่าไรพระองค์จะทรงกระทำการพิพากษาบรรดา ผู้ข่มเหงข้าพระองค์เมื่อไร