158. ข้าพระองค์มองดูคนทรยศด้วยความชิงชังเพราะเขาไม่ปฏิบัติตามพระดำรัสของพระองค์
159. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพิเคราะห์ว่าข้าพระองค์รัก ข้อบังคับของพระองค์มากเท่าใดขอทรงสงวนชีวิตของข้าพระองค์ไว้ตามความรักมั่นคง ของพระองค์
160. สาระสำคัญแห่งพระวจนะของพระองค์ คือความจริงและกฎหมายอันชอบธรรมของพระองค์ทุกข้อ ดำรงอยู่เป็นนิตย์(พ)
161. เจ้านายได้ข่มเหงข้าพระองค์โดยปราศจากเหตุแต่จิตใจของข้าพระองค์ตะลึงพรึงเพริดเพราะ พระวจนะของพระองค์
162. ข้าพระองค์เปรมปรีดิ์เพราะพระดำรัสของพระองค์อย่างผู้ซึ่งพบของที่ถูกริบมาเป็นอันมาก
163. ข้าพระองค์เกลียดและสะอิดสะเอียนต่อความเท็จแต่ข้าพระองค์รักพระธรรมของพระองค์
164. ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์วันละเจ็ดครั้งเหตุเรื่องกฎหมายอันชอบธรรมของพระองค์
165. บุคคลเหล่านั้นที่รักพระธรรม ของพระองค์ มีสันติภาพใหญ่ยิ่งไม่มีสิ่งใดกระทำให้เขาสะดุดได้
166. ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์หวังในความรอดของพระองค์และข้าพระองค์ทำตามพระบัญญัติของพระองค์