135. ขอทรงกระทำให้พระพักตร์ของพระองค์ทอแสง มาที่ผู้รับใช้ของพระองค์และขอทรงสอนกฎเกณฑ์ของพระองค์แก่ข้าพระองค์
136. ข้าพระองค์น้ำตาไหลพรั่งพรูเพราะคนไม่ปฏิบัติตามพระธรรมของพระองค์(ป)
137. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ชอบธรรมและคำพิพากษาของพระองค์ก็ถูกต้อง
138. พระองค์ทรงกำหนดบรรดาพระโอวาทของพระองค์ ไว้เนื่องในความชอบธรรมและในความสัตย์สุจริตทั้งสิ้น
139. ความเร่าร้อนของข้าพระองค์เผาข้าพระองค์อยู่เพราะคู่อริของข้าพระองค์ลืมพระวจนะของพระองค์
140. พระดำรัสของพระองค์นั้นทดลองดีแล้วและผู้รับใช้ของพระองค์รักพระดำรัสนั้น
141. ข้าพระองค์ต่ำต้อยและเป็นที่ดูถูกแต่ข้าพระองค์ไม่ลืมข้อบังคับของพระองค์
142. ความชอบธรรมของพระองค์ชอบธรรมอยู่เป็นนิตย์และพระธรรมของพระองค์เป็นความจริง
143. ความทุกข์ยากลำบากและความแสนระทมได้มาสู่ ข้าพระองค์แต่พระบัญญัติของพระองค์เป็นความปีติยินดีของข้าพระองค์
144. บรรดาพระโอวาทของพระองค์ชอบธรรมเป็นนิตย์ขอประทานความเข้าใจแก่ข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์ จะดำรงชีวิตอยู่(ผ)