10. ขอให้ลูกของเขาต้องพเนจรขอทานไปขอให้เขาถูกขับไล่ไปจากที่ปรักหักพังซึ่งเขาอาศัยอยู่
11. ขอให้เจ้าหนี้มายึดของทั้งสิ้นที่เขามีอยู่ขอคนต่างถิ่นมาปล้นผลงานของเขาไป
12. ขออย่าให้ผู้ใดเอ็นดูเขาอย่าให้ผู้ใดสงสารลูกกำพร้าของเขา
13. ขอให้วงศ์วานของเขาถูกตัดออก ขอให้สกุลของเขาสิ้นไปในอีกชั่วชีวิตหนึ่ง
14. ขอให้ความบาปผิดของบรรพบุรุษของเขายังเป็นที่จำ ได้อยู่ต่อพระพักตร์พระเจ้าอย่าให้บาปของมารดาเขาลบเลือนไป
15. ขอให้บาปนั้นอยู่ต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้าเป็นนิตย์เพื่อพระองค์จะทรงตัดอนุสรณ์ของเขาเหล่านั้นเสีย จากแผ่นดินโลก
16. เพราะเขาไม่จดจำที่จะแสดงความเอ็นดูแต่ไล่ข่มเหงคนจนและคนขัดสนและคนใจท้อเพื่อจะฆ่าเสีย
17. เขารักที่จะแช่ง ขอให้คำแช่งตกบนเขาเขาไม่ชอบการให้พร ขอพรจงห่างไกลจากเขา
18. เขาเอาการแช่งห่มต่างเสื้อผ้าของเขาขอให้ซึมเข้าไปในกายของเขาอย่างน้ำขอให้ซึมเข้าไปในกระดูกของเขาอย่างน้ำมัน
19. ให้เหมือนเครื่องแต่งกายที่คลุมเขาอยู่เหมือนเข็มขัดที่คาดเขาไว้เสมอ
20. ทั้งนี้ขอให้เป็นบำเหน็จจากพระเจ้า แก่โจทก์ของข้าพระองค์แก่ผู้ที่กล่าวร้ายต่อชีวิตของข้าพระองค์
21. ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงกระทำเพื่อข้าพระองค์โดยเห็นแก่ พระนามของพระองค์เพราะว่าความรักมั่นคงของพระองค์นั้นประเสริฐ ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์
22. เพราะข้าพระองค์ยากจนและขัดสนและจิตใจของข้าพระองค์ก็บาดเจ็บอยู่ภายใน
23. ข้าพระองค์สิ้นสุดไปแล้วอย่างเงาตอนเย็นข้าพระองค์ถูกสลัดออกเหมือนตั๊กแตน
24. เข่าของข้าพระองค์ก็อ่อนเปลี้ยเพราะการอดอาหารร่างกายของข้าพระองค์ก็ซูบผอมไป
25. ข้าพระองค์เป็นขี้ปากของเขาเมื่อเขาเห็นข้าพระองค์ เขาก็สั่นศีรษะ17
26. ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดตามความรักมั่นคงของ พระองค์