25. เพราะพระองค์ทรงบัญชา และทรงให้เกิดลมพายุซึ่ง ให้คลื่นทะเลกำเริบ
26. คนเหล่านั้นถูกซัดขึ้นไปสู่ท้องฟ้าและลงไปสู่ที่ลึกใจของเขาฝ่อไปในเหตุการร้ายของเขา
27. เขาถลาและโซเซไปอย่างคนเมาและสิ้นปัญญาลง
28. แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้าพระองค์ทรงช่วยนำเขาออกจากความทุกข์ใจของเขา
29. พระองค์ทรงกระทำให้พายุสงบลงและคลื่นทะเลก็นิ่ง
30. แล้วเขาก็ยินดีเพราะเขามีความเงียบและพระองค์ทรงนำเขามายังท่าที่เขาปรารถนา
31. ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้า เพราะความรักมั่นคง ของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีต่อบุตรของมนุษย์