18. ภูเขาสูงนั้นเป็นของเลียงผาหินเป็นที่ลี้ภัยของตัวกระจงผา
19. พระองค์ทรงจัดตั้งดวงจันทร์ให้กำหนดฤดูดวงอาทิตย์รู้จักเวลาตกของมัน
20. พระองค์ทรงให้เกิดความมืดและเป็นกลางคืนเป็นสัตว์ของป่าไม้คลานออกมา
21. สิงห์หนุ่มคำรามหาเหยื่อของมันและแสวงหาอาหารของมันจากพระเจ้า
22. เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นมันก็ไปเสียไปนอนอยู่ในที่ของมัน
23. มนุษย์ก็ออกไปทำงานของเขาไปทำภารกิจของเขาจนเวลาเย็น
24. ข้าแต่พระเจ้า พระราชกิจของพระองค์มากมายจริงๆพระองค์ทรงสร้างการงานนั้นทั้งสิ้นด้วยพระปัญญาแผ่นดินโลกมีสิ่งที่ทรงสร้างเต็มหมด
25. ทะเลอยู่ข้างโน้น ทั้งใหญ่และกว้างซึ่งในนั้นมีสิ่งเคลื่อนไหวนับไม่ถ้วนคือสัตว์ที่มีชีวิตทั้งเล็กและใหญ่
26. กำปั่นแล่นไปโน่นแน่ะและเลวีอาธานที่พระองค์ สร้างไว้ให้เล่นในนั้น
27. สิ่งเหล่านี้แหงนหาพระองค์เพื่อให้พระองค์ประทานอาหารแก่มันตามเวลา
28. เมื่อพระองค์ประทานให้ มันก็เก็บไปเมื่อพระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ออก มันก็อิ่มหนำด้วยของดี
29. เมื่อพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสีย มันทั้งหลายก็ลำบากใจเมื่อพระองค์ทรงเอาลมหายใจมันไปเสีย มันก็ตาย และกลับเป็นผงคลี
30. เมื่อพระองค์ทรงส่งวิญญาณของพระองค์ออกไป มัน ก็ถูกสร้างขึ้นมาและพระองค์ก็ทรงเปลี่ยนโฉมหน้าของพื้นดินเสียใหม่
31. ขอพระสิริของพระเจ้าดำรงอยู่เป็นนิตย์ขอพระเจ้าทรงเปรมปรีดิ์ในบรรดาพระราชกิจของพระองค์
32. ผู้ทรงทอดพระเนตรโลก มันก็สั่นสะท้านผู้ทรงแตะต้องภูเขา มันก็มีควันขึ้นมา
33. ข้ามีชีวิตอยู่ตราบใด ข้าจะร้องเพลงถวายพระเจ้าขณะข้ายังเป็นอยู่ ข้าจะร้องเพลงสดุดีถวายพระเจ้าของข้า
34. ขอการภาวนาของข้าเป็นสิ่งที่พอพระทัยข้าเปรมปรีดิ์ในพระเจ้า