13. บิดาสงสารบุตรของตนฉันใดพระเจ้าทรงสงสารบรรดาคนที่ยำเกรงพระองค์ฉันนั้น
14. เพราะพระองค์ทรงทราบโครงร่างของเราพระองค์ทรงระลึกว่าเราเป็นแต่ผงคลี
15. ส่วนมนุษย์นั้น วันเวลาของเขาเหมือนหญ้าเขาเจริญขึ้นเหมือนดอกไม้ในทุ่งนา
16. เพราะลมพัดผ่านมันไป มันก็สูญเสียและสถานที่ของมันไม่รู้จักมันอีก
17. แต่ความรักมั่นคงของพระเจ้านั้นดำรงอยู่ ตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาลต่อผู้ที่ยำเกรงพระองค์และความชอบธรรมของพระองค์ต่อหลานเหลน
18. ต่อบรรดาผู้ที่รักษาพันธสัญญาของพระองค์และระลึกอยู่ที่จะกระทำตามข้อบังคับของพระองค์
19. พระเจ้าทรงสถาปนาบัลลังก์ของพระองค์ไว้ในฟ้าสวรรค์และราชอาณาจักรของพระองค์ครองทุกสิ่งอยู่