3. เขาเป็นเช่นต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมธารน้ำซึ่งเกิดผลตามฤดูกาล และใบก็ไม่เหี่ยวแห้งการทุกอย่างซึ่งเขากระทำก็จำเริญขึ้น
4. คนอธรรมไม่เป็นเช่นนั้นแต่เป็นเหมือนแกลบซึ่งลมพัดกระจายไป
5. เหตุฉะนั้นคนอธรรมจะไม่ยั่งยืนอยู่ได้ เมื่อถึงคราวพระเจ้าทรงพิพากษาหรือคนบาปไม่ยืนยงในที่ชุมนุมของคนชอบธรรม
6. เพราะพระเจ้าทรงทราบทางของคนชอบธรรมแต่ทางของคนอธรรมจะพินาศไป