1. และข้าพเจ้ากล่าวว่าท่านทั้งหลายผู้เป็นประมุขของยาโคบคือบรรดาผู้ครอบครองพงศ์พันธุ์อิสราเอล จงฟังท่านทั้งหลายต้องทราบความยุติธรรมไม่ใช่หรือ
2. ท่านทั้งหลายผู้เกลียดชังความดีและรักความชั่วผู้ที่ฉีกหนังออกจากประชาชนของเราและฉีกเนื้อออกจากกระดูกของเขาทั้งหลาย
3. ผู้ที่กินเนื้อแห่งชนชาติของเราและถลกหนังออกจากตัวเขาทั้งหลายและหักกระดูกของเขาเป็นท่อนๆและสับเป็นชิ้นๆเหมือนเนื้อที่อยู่ในหม้อเหมือนเนื้อที่อยู่ในหม้อทะนน
4. แล้วเขาจะร้องทุกข์ต่อพระเจ้าแต่พระองค์จะไม่ทรงตอบเขาคราวนั้นพระองค์จะทรงซ่อนพระพักตร์เสียจากเขาทั้งหลายเพราะเขาได้สร้างการชั่วไว้
5. พระเจ้าตรัสเกี่ยวด้วยเรื่องผู้เผยพระวจนะผู้ที่นำชนชาติของข้าพเจ้าให้หลงไปผู้ที่ร้องว่า “จงเป็นสุขเถิด”เมื่อเขามีอะไรรับประทานแต่เขาประกาศสงครามต่อผู้ที่ไม่ยื่นอะไรใส่ปากของเขา
6. เพราะฉะนั้น จะเป็นกลางคืนแก่เจ้าปราศจากนิมิตและความมืดทึบจะบังเกิดแก่เจ้าปราศจากการทำนายสำหรับพวกผู้เผยพระวจนะนี้ ดวงอาทิตย์จะตกไปและกลางวันก็จะมืดอยู่เหนือเขา