9. เพราะว่ารอยแผลของเมืองนั้นรักษาไม่หายและได้ลามมาถึงยูดาห์ได้มาถึงกระทั่งประตูเมืองแห่งประชากรของเราคือถึงเยรูซาเล็ม
10. อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัทอย่าร้องไห้ไปเลยจงเกลือกกลิ้งตัวอยู่ในฝุ่นในเมืองเบธเลอัฟราห์
11. ชาวเมืองชาฟีร์เอ๋ยจงผ่านไปตามทางของเจ้าด้วยตัวเปลือยเปล่าและอับอายชาวเมืองศานันไม่ได้ออกมาการร่ำไห้ของเบธเอเซลจะเอาสถานที่ตั้งของมันไปเสียจากเจ้า
12. เพราะว่าชาวมาโรทคอยการช่วยกู้อยู่ด้วยความร้อนใจเพราะภัยพิบัติได้ลงมาจากพระเจ้าถึงประตูเมืองเยรูซาเล็ม
13. ชาวเมืองลาคีชเอ๋ยจงเทียมม้าเข้ากับรถรบเจ้าเริ่มสร้างบาปกรรมให้แก่บุตรีของศิโยนเพราะได้พบการทรยศของอิสราเอลในเจ้า
14. เพราะฉะนั้น เจ้าจะต้องมอบของไว้อาลัยให้แก่โมเรเชท-กัทบรรดาเรือนของอัคซีบจะเป็นสิ่งอสัตย์แก่บรรดากษัตริย์อิสราเอล
15. ชาวเมืองมาเรชาห์เอ๋ยเราจะนำผู้ชนะมาเหนือเจ้าอีกศักดิ์ศรีของอิสราเอลจะมายังอดุลลัม
16. จงกล้อนผมและโกนหนวดโกนเคราเสียเพื่อไว้ทุกข์ให้แก่ลูกรักที่พอใจของเจ้าจงทำตัวให้ล้านมากขึ้นเหมือนนกแร้งเพราะเขาทั้งหลายจะจากเจ้าไปเป็นเชลย