พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปัญ‌ญา‌จารย์ 9:2 ฉบับ1971 (TH1971)

เคราะห์​อัน​เดียว​กัน​ตก​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง​เหมือน​กัน​หมด คือ​ตก​แก่​คน​ชอบ‍ธรรม​และ​คน​อธรรม ตก​แก่​คน​ดี ตก​แก่​คน​สะอาด​และ​คน​ที่​มี​มล‌ทิน ตก​แก่​ผู้​ที่​ถวาย​สัตว‌บูชา และ​แก่​ผู้​ที่​ไม่​ถวาย​สัตว‌บูชา ตก​แก่​คน​ดี​อย่าง‍ไร ก็​ตก​แก่​คน​บาป​อย่าง​นั้น ตก​แก่​คน​สา‌บาน​อย่าง‍ไร ก็​ตก​แก่​คน​ไม่​กล้า​สา‌บาน​อย่าง‍นั้น

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปัญ‌ญา‌จารย์ 9

มุมมอง ปัญ‌ญา‌จารย์ 9:2 ในบริบท