บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปัญ‌ญา‌จารย์ 9 ฉบับ1971 (TH1971)

ความ​เหลื่อม‍ล้ำ​ของ​ชีวิต

1. ข้าพ‌เจ้า​ได้​นำ​เรื่อง‍ราว​เหล่า‍นี้​มา​คิด ตรวจ​พิจาร‌ณา​ให้​สิ้น​ว่า คน​ชอบ‍ธรรม​และ​คน​มี​สติ​ปัญ‌ญา​รวม​ทั้ง​กิจ‍การ​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย ก็​อยู่​ใน​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า จะ​ทรง​รัก​หรือ​ทรง​เกลียด​ก็​ตาม มนุษย์​หา‍รู้​ไม่ ทุก​อย่าง​ก็​อยู่​ต่อ​หน้า​เขา​ทั้ง‍หลาย

2. เคราะห์​อัน​เดียว​กัน​ตก​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง​เหมือน​กัน​หมด คือ​ตก​แก่​คน​ชอบ‍ธรรม​และ​คน​อธรรม ตก​แก่​คน​ดี ตก​แก่​คน​สะอาด​และ​คน​ที่​มี​มล‌ทิน ตก​แก่​ผู้​ที่​ถวาย​สัตว‌บูชา และ​แก่​ผู้​ที่​ไม่​ถวาย​สัตว‌บูชา ตก​แก่​คน​ดี​อย่าง‍ไร ก็​ตก​แก่​คน​บาป​อย่าง​นั้น ตก​แก่​คน​สา‌บาน​อย่าง‍ไร ก็​ตก​แก่​คน​ไม่​กล้า​สา‌บาน​อย่าง‍นั้น

3. นี่‍แหละ​เป็น​สิ่ง​สา‌มานย์ ที่​มี​อยู่​ใน​บรร‌ดา​การ​ที่​บัง‍เกิด​ขึ้น​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์ คือ​ว่า​มี​เคราะห์​อัน​เดียว​กัน​ที่​ตก​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง เออ จิต‍ใจ​ของ​มนุษย์​ก็​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​ชั่ว​และ​ความ​บ้า‍บอ​อยู่ ใน​ใจ​ของ​เขา​เมื่อ​มี​ชีวิต​และ​ต่อ​จาก​นั้น เขา​ก็​ไป​อยู่​กับ​คน​ตาย

4. ส่วน​คน​ใด​ที่​มั่ว‍สุม​อยู่​กับ​คน​ที่​มี​ชีวิต คน​นั้น​ก็​มี​ความ​หวัง‍ใจ​ได้ ด้วย​ว่า​สุนัข​ที่​เป็น​ก็​ยัง​ดี​กว่า​สิงห์​ที่​ตาย​แล้ว

5. เพราะ​ว่า​คน​เป็น​ย่อม​รู้​ว่า​เขา​เอง​คง​จะ​ตาย แต่​คน​ตาย​แล้ว​ก็​ไม่​รู้​อะไร​เลย เขา​หา‍ได้​รับ​ราง‌วัล​อีก​ไม่ ด้วย​ว่า​ใครๆ​ก็​พา​กัน​ลืม​เขา​เสีย​หมด

6. ความ​รัก​ของ​เขา​ไม่​น้อย​กว่า​ความ​ชัง และ​ความ​อิจ‌ฉา​ของ​เขา​ได้​สาป​สูญ​ไป​ตาม​กัน​นาน​แล้ว ใน​บรร‌ดา​การ​ที่​บัง‍เกิด​ขึ้น​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์ เขา​ทั้ง‍หลาย​หา‍มี​ส่วน​ร่วม​อีก​ต่อ‍ไป​ไม่

7. ไป​เถิด ไป​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร​ของ​เจ้า​ด้วย​ความ​ชื่น‍ชม และ​ไป​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​ของ​เจ้า​ด้วย​ความ​ร่า‍เริง​เพราะ พระ‍เจ้า​ทรง​เห็น‍ชอบ​กับ​การ‍งาน​ของ​เจ้า​แล้ว

8. จง​ให้​เสื้อ‍ผ้า​ของ​เจ้า​ขาว​อยู่​เสมอ​และ​น้ำ‍มัน​ที่​ศีรษะ ของ​เจ้า​ก็​อย่า​ให้​ขาด

9. เจ้า​จง​อยู่​กิน​ด้วย​ความ​ชื่น‍ชม‍ยินดี​กับ​ภรรยา​ซึ่ง เจ้า​รัก​ตลอด​ชีวิต​อนิจ‌จัง​ของ​เจ้า ซึ่ง​พระ‍องค์​ได้​ประ‌ทาน​ให้​แก่​เจ้า​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์ ตลอด​ปี​เดือน​อนิจ‌จัง​ของ​เจ้า ด้วย​ว่า​นั่น​เป็น​ส่วน​ใน​ชีวิต​และ​ใน​การ‍งาน​ของ​เจ้า ซึ่ง​เจ้า​ได้​ออก​แรง​กระ‌ทำ​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์

10. มือ​ของ​เจ้า​จับ​ทำ​การ‍งาน​อะไร จง​กระ‌ทำ​การ​นั้น​ด้วย​เต็ม​กำ‌ลัง​ของ​เจ้า เพราะ​ว่า​ใน​แดน​คน​ตาย​ที่​เจ้า​จะ​ไป​นั้น ไม่‍มี​การ‍งาน​หรือ​แนว​ความ​คิด หรือ​ความ​รู้ หรือ​สติ​ปัญ‌ญา

11. ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์​อีก​ว่า คน​เร็ว​ไม่​ชนะ​ใน​การ​วิ่ง‍แข่ง​เสมอ​ไป หรือ​ฝ่าย​มี​กำ‌ลัง​ไม่​ชนะ​สง‌คราม​เสมอ​ไป หรือ​คน​ฉลาด​ไม่​รับ‍ประ‌ทาน​เสมอ​ไป หรือ​คน​มี​ความ​เข้า‍ใจ​ไม่​ร่ำ‍รวย​เสมอ​ไป หรือ​ผู้​ที่​เชี่ยว‍ชาญ​ไม่​ได้​รับ​ความ​โปรด‌ปราน​เสมอ​ไป แต่​วาระ​และ​โอ‌กาส​มี​มา​ถึง​เขา​ทุก​คน

12. เพราะ​ว่า​มนุษย์​ไม่​รู้​วาระ​ของ​ตน ปลา​ติด​อยู่​ใน​อวน​อัน​ร้าย​ฉัน‍ใด และ​นก​ถูก​ดัก​ติด​อยู่​ใน​บ่วง‍แร้ว​ฉัน‍ใด วาระ​อัน​ร้าย​ก็​มา​ถึง​บรร‌ดา​บุตร​ของ​มนุษย์ เขา​ก็​ถูก​วาระ​อัน​ร้าย​นั้น​ดัก​จับ​ติด​โดย​ฉับ‍พลัน​เหมือน​กัน​ฉันนั้น

สติ​ปัญ‌ญา​ก็​ดี​กว่า​กำ‌ลัง‍วัง‍ชา

13. ข้าพ‌เจ้า​เห็น​เรื่อง​สติ​ปัญ‌ญา​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์ เห็น​ว่า​เป็น​เรื่อง​ใหญ่​โต​ดัง​ต่อ‍ไป​นี้

14. ยัง​มี​เมือง​เล็กๆ​เมือง​หนึ่ง มี​คน​อยู่​ใน​เมือง​นั้น​น้อย​คน แล้ว​มี​มหา‍รา‌ชา​มา​ตี​เมือง​นั้น และ​ล้อม​เมือง​นั้น​ไว้ และ​สร้าง​เครื่อง​ล้อม​ไว้​รอบ​เมือง

15. แต่​ใน​เมือง​นั้น​มี​ชาย​ฉลาด​แต่​ยาก‍จน​อยู่​คน​หนึ่ง และ​ชาย​คน​นี้​ช่วย​เมือง​นั้น​ไว้​ให้​รอด​ด้วย​ปัญ‌ญา​ของ​ตน แต่​หา‍มี​ใคร​จด‍จำ​รำ‌ลึก​ถึง​ชาย​ยาก‍จน​คน​นี้​ไม่

16. แต่​ข้าพ‌เจ้า​ว่า สติ​ปัญ‌ญา​ก็​ดี​กว่า​กำ‌ลัง‍วัง‍ชา ถึง​สติ​ปัญ‌ญา​ของ​ชาย​คน​นั้น​ถูก​ดู‍แคลน และ​ถ้อย‍คำ​ของ​เขา​ไม่‍มี​ใคร​ฟัง​ก็​ตาม​ที

17. ถ้อย‍คำ​ของ​คน​ฉลาด​ซึ่ง​ได้​ยิน​ใน​ที่​สงัด ดี​กว่า​สิง‌หนาท​ของ​ผู้​ครอบ‍ครอง​คน​เขลา

18. สติ​ปัญ‌ญา​ดี​กว่า​เครื่อง​อา‌วุธ​ยุท‌โธ‌ปกรณ์ แต่​คน​บาป​คน​เดียว​ย่อม​บั่น‍รอน​ความ​ดี​เสีย​เป็น​อัน​มาก​ได้