พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปัญ‌ญา‌จารย์ 8:1-13 ฉบับ1971 (TH1971)

1. ใคร​ผู้​ใด​จะ​เหมือน​นัก‍ปราชญ์หรือ​ใคร​เล่า​จะ​อธิ‌บาย​อะไรๆ​ก็​ได้สติ​ปัญ‌ญา​ของ​มนุษย์​กระ‌ทำ​ให้​ใบ‍หน้า​ของ​เขา​ผ่อง‍ใสและ​ใบ‍หน้า​ของ​เขา​ที่​แข็ง​กระ‌ด้าง​ก็​เปลี่ยน​ไป

2. จง​ถือ​รัก‌ษา​พระ‍บัญ‌ชา​ของ​กษัตริย์​และ​ที่​เกี่ยว‍ข้อง​กับ คำ‍ปฏิ‌ญาณ​อัน​ศักดิ์‍สิทธิ์​ของ​ท่าน​นั้น อย่า​เพิก‍เฉย​เสีย

3. อย่า​รีบ​ออก​ไป​ให้​พ้น​พระ‍พักตร์​กษัตริย์ เมื่อ​มี​เหตุ‍การณ์​ไม่‍ดี​เกิด​ขึ้น​อย่า​รั้น เพราะ​กษัตริย์​ย่อม​ทรง​กระ‌ทำ​อะไรๆ​ตาม​ชอบ‍พระ‍ทัย​พระ‍องค์

4. ด้วย​ว่า​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​กษัตริย์​นั้น​มี​อำ‌นาจ และ​ใคร​ผู้​ใด​จะ​กราบ​ทูล​ถาม​พระ‍องค์​ได้​ว่า “ฝ่า‍พระ‍บาท​ทรง​กระ‌ทำ​อะไร​เช่น‍นั้น”

5. ผู้​ที่​กระ‌ทำ​ตาม​พระ‍บัญ‌ชา​จะ​ไม่​ประ‌สบ​อัน‌ตราย และ​จิต‍ใจ​ของ​คน​ที่​มี​สติ​ปัญ‌ญา​ก็​เข้า‍ใจ​วาระ​และ​วิธี‍การ

6. ด้วย​ว่า​ไม่​ว่า​อะไร​ทั้ง‍นั้น​ย่อม​มี​วาระ​และ​วิธี‍การ แม้‍ว่า​ความ​ลำ‌บาก​ของ​มนุษย์​เป็น​ภาระ​หนัก​แก่​ตัว​เขา

7. ด้วย​เขา​ไม่​ทราบ​ว่า​อะไร​จะ​เกิด​ขึ้น ด้วย​ใคร​จะ​บอก​แก่​เขา​ได้​ว่า​สิ่ง​นั้น​จะ​เกิด​ขึ้น​อย่าง‍ไร

8. หา‍มี​มนุษย์​คน​ใด​รั้ง​จิต‍วิญ‌ญาณ​ได้​ไม่ หรือ​หา‍มี อำ‌นาจ​อัน​ใด เหนือ​วัน​ตาย​ไม่ การ​สง‌คราม​ย่อม​ไม่‍มี​การ​ปลด‍ปล่อย ความ​อธรรม​ย่อม​ไม่‍ช่วย​ผู้​ที่​ถูก​มอบ​ให้​ไว้

9. บรร‌ดา​การ​นี้​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​หมด​แล้ว เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​สน‍ใจ​กิจ‍การ​ทุก​อย่าง​ที่ เขา​กระ‌ทำ​กัน​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์ มี​วาระ​ซึ่ง​ให้​คน​หนึ่ง​มี​อำ‌นาจ​เหนือ อีก​คน​หนึ่ง​ที่​จะ​มา​ทำ​อัน‌ตราย​เขา

10. ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​เขา​ฝัง​คน​อธรรม ผู้​ซึ่ง​เคย​เข้า​ออก​ที่​สถาน​บริ‌สุทธิ์ และ​มี​คนสรร‌เสริญ1เขา ใน​เมือง​ที่​คน​อธรรม​นั้น​เอง​กระ‌ทำ​สิ่ง​เช่น​นั้น นี่​ก็​อนิจ‌จัง​ด้วย

11. เพราะ​การ​ตัด‍สิน​การ​กระ‌ทำ​ชั่ว​นั้น เขา​ไม่​ได้​ลง‍โทษ​โดย​เร็ว เหตุ​ฉะนั้น​ใจ​บรร‌ดา​บุตร​ของ​มนุษย์​จึง​เจต‌นา​มุ่ง​ที่​จะ กระ‌ทำ​ความ​อธรรม

12. แม้‍ว่า​คน​บาป​ทำ​ชั่ว​ตั้ง​ร้อย​ครั้ง​และ​อายุ เขา​ยัง​ยั่ง‍ยืน​อยู่​ได้ ถึง​กระ‌นั้น​ข้าพ‌เจ้า​ยัง​รู้​แน่​ว่า​ความ​สวัสดิ‌มงคล จะ​มี​แก่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ที่​ยำ‌เกรง​พระ‍เจ้า คือ​ที่​มี​ความ​ยำ‌เกรง​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍องค์

13. แต่​ว่า​จะ​ไม่​เป็น​สวัสดิ‌มงคล​แก่​คน​อธรรม อายุ​ของ​เขา​ที่​เป็น​ดัง​เงา​ก็​จะ​ไม่‍มี​ยืด​ยาว​ออก​ไป​ได้ เพราะ​เขา​ไม่‍มี​ความ​ยำ‌เกรง​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปัญ‌ญา‌จารย์ 8