พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปัญ‌ญา‌จารย์ 6:6-12 ฉบับ1971 (TH1971)

6. เออ แม้‍ว่า​เขา​มี​ชีวิต​อยู่​พัน​ปี​ทวี​อีก​เท่า​ตัว แต่​ไม่‍ได้​เห็น​ของ​ดี​อะไร ทุก​คน​มิ‍ได้​ลง​ไป​ที่​เดียว​กัน​หมด​ดอก​หรือ

7. บรร‌ดา​การ‍งาน​ของ​มนุษย์​ก็​เพื่อ​ปาก​ของ​เขา แต่​ถึง​กระ‌นั้น​เขา​ก็​ไม่​รู้‍จัก​อิ่ม

8. ด้วย​ว่า​คน​มี​สติ​ปัญ‌ญา​ได้​เปรียบ​อะไร​กว่า​คน‍เขลา​เล่า หรือ​คน​ยาก‍จน​ที่​รู้‍จัก​ประ‌พฤติ​ตัว​อยู่​ต่อ‍หน้า​คน​ที่​มี​ชีวิต ก็​ได้​เปรียบ​อะไร

9. เห็น​แล้ว​กับ​นัยน์ตา​ก็​ดี​กว่า​ความ​ปรารถ‌นา​ที่​ตระ‌เวน​ไป นี่​ก็​อนิจ‌จัง​ด้วย​คือ​กิน​ลม​กิน​แล้ง

10. สิ่ง​ใด​ซึ่ง​มี​อยู่​เดี๋ยว‍นี้ เขา​ได้​ใช้​ชื่อ​เรียก​สิ่ง​นั้น​นาน​มา​แล้ว และ​ก็​ทราบ​กัน​แล้ว​ว่า มนุษย์​คือ​อะไร และ​เขา​ไม่​อาจ​โต้‍เถียง​กับ​พระ‍องค์ ผู้​ทรง​ฤทธิ์​เด‌ชา​กว่า​ตน​ได้

11. ยิ่ง​พูด​มาก​ก็​ยิ่ง​อนิจ‌จัง​มาก แล้ว​จะ​เป็น​ประ‌โยชน์​อะไร​แก่​มนุษย์​เล่า

12. ใคร​คน​ไหน​รู้​ว่า​สิ่ง​ใด​เป็น​สิ่ง​ที่​ดี​สำ‌หรับ​มนุษย์​ใน​ชีวิต​นี้ คือ​ใน​ระยะ​วัน​เดือน​ปี​ทั้ง‍หลาย​แห่ง​ชีวิต​อัน​เหลวๆ​ของ​ตน​ที่​ได้​เสีย​ไป​ดุจ​ดัง​เงา​เล่า หรือ​ใคร​ผู้​ใด​อาจ​บอก​กับ​มนุษย์​ได้​ว่า สิ่ง​นี้​สิ่ง​นั้น​จะ​เกิด​ขึ้น​ภาย‍หลัง​ตน​ที่​ภาย‍ใต้​ดวง​อา‌ทิตย์

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปัญ‌ญา‌จารย์ 6