พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปัญ‌ญา‌จารย์ 11:2-7 ฉบับ1971 (TH1971)

2. จง​ปัน​ส่วน​หนึ่ง​ให้​แก่​คน​เจ็ด​คน เออ ถึง​แปด​คน​ก็​ให้​เถอะเพราะ​เจ้า​ไม่​ทราบ​ว่า สิ่ง​สา‌มานย์​อย่าง‍ใด​จะ​บัง‍เกิด​ขึ้น​บน​พื้น​แผ่น‍ดิน

3. ถ้า​บรร‌ดา​เมฆ​มี​ฝน​อยู่​เต็มมัน​ก็​จะ​เท​หมด​ลง​มา​บน​แผ่น‍ดิน​โลกและ​ถ้า​ต้น‍ไม้​ล้ม​ลง​ทาง​ใต้​หรือ​ทาง​เหนือมัน​ล้ม​ลง​ตรง‍ไหน​มัน​ก็​นอน​อยู่​ตรง‍นั้น

4. ผู้​ใด​มัว​สัง‌เกต​ลม​ก็​จะ​ไม่​หว่าน​พืชและ​ผู้​ที่​มอง​เมฆ​ก็​จะ​ไม่​เกี่ยว​ข้าว

5. เจ้า​ไม่​ทราบ​ทาง​ลม​ว่า​ไป​ทาง​ไหน และ​กระ‌ดูก​มี​ขึ้น​ใน​มด‍ลูก​ของ​หญิง​ที่​มี​ครรภ์​อย่าง‍ไร​ฉัน‍ใด เจ้า​ก็​จะ​ไม่​ทราบ​ถึง​กิจ‍การ​ของ​พระ‍เจ้า​ผู้​ทรง กระ‌ทำ​สิ่ง​สาร‌พัด​ฉัน‍นั้น

6. เวลา‍เช้า​เจ้า​จง​หว่าน​พืช​ของ​เจ้า​และ​พอ เวลา​เย็น​ก็​อย่า​หด​มือ​ของ​เจ้า​เสีย เพราะ​เจ้า​หา​ทราบ​ไม่​ว่า​การ​ไหน​จะ​เจริญ การ​นี้​หรือ​การ​นั้น หรือ​การ​ทั้ง‍สอง​จะ​เจริญ​ดี​เหมือน​กัน

7. แสง‍สว่าง​เป็น​ที่​ชื่น‍ใจ และ​การ​ที่​นัยน์ตา​เห็น​ดวง‍ตะวัน​ก็​เป็น​ที่​ชื่น‍บาน

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปัญ‌ญา‌จารย์ 11