1. แมลงวันตาย ย่อมทำให้น้ำมันที่มีกลิ่นหอมบูดเหม็นไปความเขลานิดหน่อย ก็หนักกว่าสติปัญญาและเกียรติยศ
2. จิตใจของคนที่มีสติปัญญา ย่อมอยู่ที่ข้างขวามือของตนแต่จิตใจของคนเขลา ย่อมอยู่ที่ข้างมือซ้ายของตัว
3. แม้เมื่อคนเขลากำลังเดินไปตามทาง เขาก็ขาดสำนึกและตัวเขามักแสดงแก่ทุกคนว่า ตนเป็นคนเขลา
4. ถ้าใจของเจ้านายเกิดโมโหขึ้นต่อท่าน อย่าออกเสียจากที่ของท่านเพราะว่าอารมณ์เย็นย่อมระงับความผิดใหญ่หลวงไว้ได้
5. มีสิ่งสามานย์ที่ข้าเห็นภายใต้ดวงอาทิตย์ ประหนึ่งว่าเป็นความผิดซึ่งมาจากผู้มีอำนาจ
6. คือคนเขลาถูกแต่งตั้งไว้ในตำแหน่งสูงใหญ่ และคนมั่งคั่งรับตำแหน่งต่ำต้อย
7. ข้าพเจ้าเห็นทาสขี่ม้า และเจ้านายเดินที่พื้นแผ่นดินอย่างทาส
8. ผู้ใดขุดบ่อไว้ ผู้นั้นจะตกลงในบ่อนั้นผู้ใดพังกำแพงทะลุเข้าไป งูจะขบกัดผู้นั้น
9. ผู้ใดสกัดหิน ผู้นั้นอาจเจ็บเพราะหินนั้นผู้ใดผ่าขอนไม้ ผู้นั้นจะประสบอันตรายเพราะขอนไม้นั้นได้
10. ถ้าขวานทื่อแล้ว และเขาไม่ลับให้คมเขาก็ต้องออกแรงมากแต่สติปัญญาจะช่วยให้บรรลุความสำเร็จ
11. ถ้างูขบเสียก่อนที่ทำให้มันเชื่องหมองูก็ไม่เป็นประโยชน์อะไรแล้ว
12. ถ้อยคำจากปากของผู้มีสติปัญญาก็มีคุณแต่ริมฝีปากของคนเขลาจะเผาผลาญตัวเองเสีย
13. ถ้อยคำจากปากของเขาเป็นความเขลาตั้งแต่เริ่มปริปากตอนจบก็เป็นความบ้าบออย่างร้าย
14. คนเขลาพูดมากซ้ำซากมนุษย์หารู้ไม่ว่าเหตุอันใดจะบังเกิดขึ้นใครเล่าจะบอกเขาได้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นเมื่อเขาล่วงไป
15. การงานของคนเขลากระทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยด้วยว่าเขาไม่รู้จักทางที่จะเข้าไปในกรุง
16. โอ บ้านเมืองเอ๋ย วิบัติแก่เจ้าเมื่อกษัตริย์ของเจ้าเป็นเด็กและเจ้านายทั้งหลายของเจ้ามีการเลี้ยงกันสนุกสนานแต่เช้า
17. โอ บ้านเมืองเอ๋ย ความสำราญจะมีแก่เจ้า เมื่อกษัตริย์ของเจ้าเป็นเชื้อขุนนางและเจ้านายของเจ้ามีการเลี้ยงตามกาละเทศะเพื่อจะมีกำลังวังชา มิใช่จะดื่มให้มึนเมา
18. เพราะความขี้เกียจ หลังคาจึงหักพังลงและเพราะความเกียจคร้านเรือนจึงรั่วเฉอะแฉะ
19. เขาทำอาหารไว้เพื่อให้คนหัวเราะและเหล้าองุ่นทำให้ชีวิตชื่นบานและเงินก็จัดให้ได้ทุกอย่าง
20. อย่าแช่งด่าพระราชา เออ แม้แต่คิดแช่งด่าในใจก็อย่าเลยและอย่าแช่งคนมั่งมีที่ในห้องนอนของเจ้าเพราะนกในอากาศจะคาบเสียงของเจ้าไปหรือตัวที่มีปีกจะเล่าเรื่องนั้น