1. ยาโคบเรียกบรรดาบุตรของตนมา สั่งว่า “พวกเจ้ามาชุมนุมกันแล้วเราจะบอกเหตุ ที่จะบังเกิดแก่เจ้าภายหน้า
2. บุตรของยาโคบเอ๋ย จงมาประชุมกันฟังจงฟังคำอิสราเอลบิดาของเจ้า
3. รูเบนเอ๋ย เจ้าเป็นบุตรหัวปีของเราเป็นกำลังและเป็นผลแรกแห่งเรี่ยวแรงของเราเป็นยอดแห่งความเย่อหยิ่งและยอดของความรุนแรง
4. เจ้าเดือดดาลอย่างน้ำเชี่ยวจึงเป็นยอดไม่ได้ด้วยเจ้าล่วงเข้าไปถึงที่นอนบิดาของเจ้าเจ้าทำให้ที่นอนนั้นเป็นมลทิน เจ้าล่วงเข้าไปถึงที่นอนของเรา
5. สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกันกระบี่ของเขาเป็นเครื่องอาวุธร้ายกาจ
6. จิตวิญญาณของเราเอ๋ย อย่าเข้าไปในที่ชุมนุมของเขาจิตใจของเราเอ๋ย อย่าเข้าร่วมในที่ประชุมของเขาเหตุว่าเขาฆ่าคนด้วยความโกรธเขาตัดเอ็นน่องวัวตัวผู้ตามอำเภอใจเขา
7. ให้ความโกรธของเขาถูกแช่งเพราะรุนแรงให้ความโมโหของเขาถูกสาปเพราะดุร้ายเราจะให้เขาแตกแยกกันในพวกยาโคบจะให้เขาพลัดพรากกันไปในคนอิสราเอล
8. ยูดาห์เอ๋ย พวกพี่น้องจะสรรเสริญเจ้ามือของเจ้าจะจับคอของศัตรูบุตรชายของบิดาจะกราบเจ้า
9. ยูดาห์เป็นลูกสิงห์ลูกเอ๋ย เจ้าขึ้นไปจากเหยื่อเขาก้มลง เขาหมอบลงเหมือนสิงห์ตัวผู้และเหมือนสิงห์ตัวเมีย ใครจะกล้าแหย่เขาให้ลุกขึ้น
10. ธารพระกรจะไม่ขาดไปจากยูดาห์ทั้งไม้ถือของผู้ปกครองจะไม่ขาดไปจากหว่างเท้าของเขาจนกว่าชีโลห์จะมาและชนชาติทั้งหลายจะเชื่อฟังผู้นั้น
11. ผูกลาผู้ของเขาไว้ที่เถาองุ่นผูกลูกลาไว้ที่เถาองุ่นผลแดงเขาซักผ้าของเขาด้วยเหล้าองุ่นซักเสื้อผ้าของเขาด้วยน้ำองุ่นสีเลือด
12. ตาเขาแดงด้วยเหล้าองุ่นฟันขาวด้วยน้ำนม
13. เศบูลุนจะอาศัยอยู่ที่ท่าเรือริมทะเลเขาจะเป็นท่าจอดเรือเขตแดนของเขาจะต่อกันกับเมืองไซดอน
14. ฝ่ายอิสสาคาร์เป็นตัวลามีกำลังมากหมอบลงกลางต่างของมัน
15. เขาเห็นว่าที่พักดีและแผ่นดินสบายจึงย่อบ่าของตนลงรับไว้ยอมเป็นทาสให้เขาบังคับใช้การงาน
16. ส่วนดานจะเป็นทนายของประชาชนของตนเป็นเผ่าหนึ่งในอิสราเอล
17. ดานจะเป็นงูอยู่กลางถนนเป็นงูพิษที่อยู่ในหนทางที่กัดส้นเท้าม้าให้คนขี่ตกหงายลง
18. ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์รอคอยความรอดจากพระองค์
19. ฝ่ายกาดนั้นจะมีพวกปล้น ไล่ปล้นเขาแต่เขาจะกลับไล่ปล้นติดส้นพวกนั้น”
20. อาหารของอาเชอร์จะบริบูรณ์และเขาจะผลิตเครื่องเสวยสำหรับกษัตริย์
21. นัฟทาลีเป็นกวางตัวเมียที่ปล่อยปละผู้ให้กำเนิดลูกกวางงดงาม
22. โยเซฟเป็นกิ่งที่เกิดผลเป็นกิ่งที่เกิดผลอยู่ริมน้ำพุมีกิ่งพาดข้ามกำแพง
23. พวกทหารธนูโจมตีเขาอย่างโหดร้ายทั้งยิงและข่มขู่เขา
24. แต่ธนูของเขาเองยืนหยัดต่อสู้ลำแขนของเขามีกำลังขึ้นโดยพระหัตถ์ของพระผู้ทรงเดชานุภาพของยาโคบ(โดยพระนามของผู้เลี้ยงแกะคือศิลาแห่งอิสราเอล)
25. โดยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้าโดยพระเจ้าองค์ทรงศักดานุภาพใหญ่ยิ่ง ผู้ทรงอวยพระพรแก่เจ้าด้วยพรที่มาจากฟ้าเบื้องบนพรที่มาจากใต้ทะเลเบื้องล่างพรที่มาจากนมและครรภ์
26. ส่วนพรที่มาจากบิดาของเจ้าศักดิ์สิทธิ์มากกว่าพรที่มาจากภูเขาถาวรคือจากความสมบูรณ์แห่งเนินเขาเนืองนิตย์ขอพรเหล่านั้นอยู่บนศีรษะของโยเซฟและอยู่เบื้องบนหน้าผากของผู้ที่ต้องพรากจากพี่น้อง
27. ฝ่ายเบนยามินเป็นสุนัขป่าที่ล่าเหยื่อเวลาเช้าก็กินเหยื่อเสียเวลาเย็นก็แบ่งปันของที่แย่งชิงไว้”
28. เผ่าเหล่านี้เป็นเผ่าทั้งสิบสองของอิสราเอล นี่เป็นถ้อยคำที่บิดากล่าวไว้เมื่ออวยพรเขา ยาโคบให้พรแก่ทุกคนอย่างเหมาะสมกับแต่ละคน
29. ยาโคบกำชับเขาว่า “เราจะไปอยู่ร่วมกับคนของเรา จงฝังเราไว้กับบรรพบุรุษของเรา ในถ้ำที่นาของเอโฟรนคนฮิตไทต์
30. ในถ้ำที่อยู่ในนาชื่อมัคเป-ลาห์ หน้ามัมเรในแคว้นคานาอัน ถ้ำกับนานี้อับราฮัมได้ซื้อจากเอโฟรนคนฮิตไทต์ไว้ เป็นสุสาน
31. ณ ที่นั่น เขาฝังศพอับราฮัมและซาราห์ภรรยา ที่นั่นเขาได้ฝังศพอิสอัคและเรเบคาห์ภรรยา และที่นั่นเราฝังศพเลอาห์
32. นากับถ้ำที่อยู่ในนานั้นเราซื้อจากคนฮิตไทต์”
33. เมื่อยาโคบสั่งบุตรชายของตนเสร็จแล้ว ก็ยกเท้าขึ้นบนที่นอน แล้วก็สิ้นใจ และถูกรวบไปอยู่กับบรรพบุรุษของท่าน