9. พนักงานน้ำองุ่นก็เล่าความฝันของตนให้โยเซฟฟังว่า “เราฝันเห็นเถาองุ่นอยู่ตรงหน้า
10. เถาองุ่นนั้นมีสามกิ่ง พองอกใบอ่อนดอกตูม ก็มีดอกบานออกมา และช่อองุ่นก็สุก
11. จอกของฟาโรห์อยู่ในมือเรา แล้วเราเก็บลูกองุ่นนั้นบีบให้น้ำลงในจอกของฟาโรห์ และวางจอกน้ำองุ่นนั้นในพระหัตถ์ของฟาโรห์”
12. โยเซฟบอกข้าราชการนั้นว่า “ขอแก้ฝันดังนี้ คือกิ่งสามกิ่งนั้นได้แก่สามวัน
13. ภายในสามวันฟาโรห์จะทรงยกศีรษะของท่านขึ้น และจะทรงตั้งท่านไว้ในตำแหน่งเหมือนแต่ก่อน ท่านจะได้ถวายจอกนั้นแก่ฟาโรห์อีก ดังที่ได้กระทำมาแต่ก่อนเมื่อเป็นพนักงานน้ำองุ่น
14. เมื่อท่านมีความสุขแล้วขอให้ระลึกถึง ข้าพเจ้าและแสดงความเมตตาปรานีแก่ข้าพเจ้า ช่วยทูลฟาโรห์ให้ข้าพเจ้าได้ออกจากบ้านนี้
15. เพราะอันที่จริงเขาลักข้าพเจ้ามาจากแคว้นฮีบรู และที่นี่ก็เหมือนกัน ข้าพเจ้าไม่ได้ทำผิดอะไรที่ควรต้องติดคุกใต้ดินนี้”
16. เมื่อหัวหน้าพนักงานขนมเห็นว่า คำแก้ความฝันนั้นดี จึงเล่าให้โยเซฟฟังว่า “เราฝันด้วย เห็นมีกระจาดขนมสามใบ ตั้งอยู่บนศีรษะเรา
17. ในกระจาดใบนั้นมีขนมสารพัดสำหรับฟาโรห์ เป็นของ ของพนักงานขนม แล้วมีนกมากินของในกระจาดที่ตั้งอยู่บนศีรษะเรา”
18. โยเซฟตอบว่า “ขอแก้ฝันดังนี้ คือกระจาดสามใบนั้นได้แก่สามวัน
19. ภายในสามวัน ฟาโรห์จะทรงยกศีรษะของท่านขึ้นให้พ้นตัว และแขวนท่านไว้ที่ต้นไม้ ฝูงนกจะมากินเนื้อท่าน”
20. ครั้นถึงวันที่สามเป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาของฟาโรห์ พระองค์จึงทรงจัดการเลี้ยงข้าราชการทั้งปวงของพระองค์ แล้วทรงปล่อยหัวหน้าพนักงานน้ำองุ่น และหัวหน้าพนักงานขนมเข้ามาอยู่ท่ามกลางพวกข้าราชการ
21. ฝ่ายหัวหน้าพนักงานน้ำองุ่นนั้นได้รับการแต่งตั้งในตำแหน่งเดิม เขาก็วางจอกในพระหัตถ์ของฟาโรห์เช่นแต่ก่อน
22. ส่วนหัวหน้าพนักงานขนมนั้นให้แขวนเสีย สมจริงดังที่โยเซฟแก้ฝันไว้
23. แต่หัวหน้าพนักงานน้ำองุ่นนั้น มิได้ระลึกถึงโยเซฟ กลับลืมเขาเสีย