13. แต่คนที่สะอาดและมิได้เดินทางไป แต่งดไม่ถือเทศกาลปัสกา ให้อเปหิผู้นั้นจากท่ามกลางชนชาติของเขา เพราะเขามิได้นำเครื่องบูชาของพระเจ้ามาถวายตามกำหนด ผู้นั้นต้องถูกทำโทษ
14. ถ้าคนต่างด้าวมาอาศัยอยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย จะใคร่ถือเทศกาลปัสกาแด่พระเจ้าตามกฎเกณฑ์ของ เทศกาลปัสกาและตามกฎหมาย ก็ให้เขาถือได้ เจ้าจงมีกฎเกณฑ์อย่างเดียวสำหรับทั้งคนต่างด้าว และชาวเมือง”
15. ในวันที่จัดตั้งพลับพลานั้น มีเมฆมาปกคลุมพลับพลาไว้ คือเต็นท์พระโอวาท เวลาเย็นเมฆนั้นก็อยู่เหนือพลับพลา ปรากฏเหมือนเพลิงจนรุ่งเช้า
16. เป็นอย่างนั้นเสมอมา มีเมฆคลุม กลางคืนปรากฏเหมือนเพลิง
17. เมื่อไรเมฆลอยขึ้นจากเต็นท์ ภายหลังนั้นพวกอิสราเอลก็ยกเดินไป ครั้นเมฆนั้นลอยหยุดอยู่ที่ใด คนอิสราเอลก็ตั้งค่ายอยู่ที่นั่น
18. คนอิสราเอลออกเดินตามพระดำรัสของพระเจ้า และเขาตั้งค่ายตามพระดำรัสของพระเจ้า ตราบใดที่เมฆพักอยู่เหนือพลับพลาเขาก็ยังตั้งค่ายอยู่
19. แม้เมื่อเมฆอยู่เหนือพลับพลานานหลายวัน คนอิสราเอลก็ปฏิบัติตามพระบัญชาของพระเจ้าไม่ยกเดินไป
20. บางทีเมฆอยู่เหนือพลับพลาน้อยวัน ตามพระดำรัสของพระเจ้าเขาก็ยังอยู่ในค่าย แล้วตามพระดำรัสของพระเจ้าเขาก็ยกออกเดินทาง
21. บางทีเมฆคงอยู่ตั้งแต่เย็นจนเช้า ครั้นเมฆลอยขึ้นในตอนเช้าเขาก็ยกออกเดิน หรือถ้าเมฆคงอยู่หนึ่งวันกับหนึ่งคืน เมื่อเมฆลอยขึ้นเขาก็ยกออกเดิน
22. ไม่ว่าเมฆจะคงอยู่เหนือพลับพลาสองวัน หรือเดือนหนึ่ง หรือเวลานานกว่า คนอิสราเอลก็อยู่ในค่ายนานเท่านั้น มิได้ยกออกไปแต่เมื่อเมฆลอยขึ้นเมื่อใดเขา ก็ยกออกไปเมื่อนั้น
23. เขาตั้งค่ายอยู่ตามพระดำรัสของพระเจ้า และเขายกออกเดิน ตามพระดำรัสของพระเจ้า เขาทั้งหลายก็ปฏิบัติงานของพระเจ้า ตามพระดำรัสที่พระเจ้าตรัสสั่งโมเสส