1. ในเดือนที่หนึ่งปีที่สองตั้งแต่เขาทั้งหลาย ออกจากแผ่นดินอียิปต์ พระเจ้าตรัสกับโมเสสที่ถิ่นทุรกันดารซีนายว่า
2. “ให้คนอิสราเอลถือเทศกาลปัสกา ตามเวลาที่กำหนดไว้
3. คือเดือนนี้ในวันขึ้นสิบสี่ค่ำเวลาเย็น เจ้าทั้งหลายจงถือเทศกาลปัสกาตามเวลาที่กำหนดนั้น เจ้าจงกระทำตามกฎเกณฑ์และกฎหมายทั้งสิ้นของเทศกาลนั้น”
4. โมเสสจึงบอกคนอิสราเอลให้ถือเทศกาลปัสกา
5. เขาทั้งหลายได้ถือเทศกาลปัสกาในเดือนที่หนึ่ง ขึ้นสิบสี่ค่ำเวลาเย็น ที่ถิ่นทุรกันดารซีนาย ที่พระเจ้าตรัสสั่งโมเสสทุกประการ คนอิสราเอลก็กระทำตามอย่างนั้น
6. และมีผู้ชายบางคนที่มีมลทินเพราะถูกต้องศพ จึงถือปัสกาในวันนั้นไม่ได้ เขาจึงมาอยู่ต่อหน้าโมเสสและอาโรนในวันนั้น
7. เขาเหล่านั้นกล่าวแก่ท่านว่า “เรามีมลทินเพราะได้ถูกต้องศพ ทำไมจึงห้ามมิให้เราถวายเครื่อง บูชาของพระเจ้าตามวันกำหนดท่ามกลางคนอิสราเอล”
8. และโมเสสบอกเขาว่า “จงคอยอยู่ก่อนเพื่อเราจะฟังดูว่า พระเจ้าจะตรัสสั่งอย่างไรเรื่องท่าน”
9. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
10. “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ถ้าผู้ใดในพวกเจ้าหรือในพงศ์พันธุ์ของเจ้ามีมลทิน เพราะถูกต้องศพหรือไปทางไกล ก็ให้ผู้นั้นถือปัสกาแด่พระเจ้า
11. ให้ถือปัสกาในเดือนที่สองวันขึ้นสิบสี่ค่ำเวลาเย็น ให้เขากินขนมไร้เชื้อและผักรสขม
12. เขาทั้งหลายต้องไม่ให้อะไรเหลือจนวันรุ่งขึ้น และไม่หักกระดูกแกะปัสกา ให้กระทำตามกฎเกณฑ์ ในเรื่องถือเทศกาลปัสกาทุกประการ