บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กัน‌ดาร‍วิถี 9 ฉบับ1971 (TH1971)

การ​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา

1. ใน​เดือน​ที่​หนึ่ง​ปี​ที่​สอง​ตั้ง‍แต่​เขา​ทั้ง‍หลาย ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ที่​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ซีนาย​ว่า

2. “ให้​คน​อิส‌รา‌เอล​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา ตาม​เวลา​ที่​กำ‌หนด​ไว้

3. คือ​เดือน​นี้​ใน​วัน​ขึ้น​สิบ‍สี่​ค่ำ​เวลา​เย็น เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จง​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา​ตาม​เวลา​ที่​กำ‌หนด​นั้น เจ้า​จง​กระ‌ทำ​ตาม​กฎ‍เกณฑ์​และ​กฎ‍หมาย​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เทศ‌กาล​นั้น”

4. โม‌เสส​จึง​บอก​คน​อิส‌รา‌เอล​ให้​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา

5. เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา​ใน​เดือน​ที่​หนึ่ง ขึ้น​สิบ‍สี่​ค่ำ​เวลา​เย็น ที่​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ซีนาย ที่​พระ‍เจ้า​ตรัส‍สั่ง​โม‌เสส​ทุก​ประ‌การ คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​กระ‌ทำ​ตาม​อย่าง​นั้น

6. และ​มี​ผู้‍ชาย​บาง‍คน​ที่​มี​มล‌ทิน​เพราะ​ถูก‍ต้อง​ศพ จึง​ถือ​ปัส‌กา​ใน​วัน​นั้น​ไม่​ได้ เขา​จึง​มา​อยู่​ต่อ‍หน้า​โม‌เสส​และ​อา‌โรน​ใน​วัน​นั้น

7. เขา​เหล่า​นั้น​กล่าว​แก่​ท่าน​ว่า “เรา​มี​มล‌ทิน​เพราะ​ได้​ถูก‍ต้อง​ศพ ทำไม​จึง​ห้าม​มิ​ให้​เรา​ถวาย​เครื่อง บูชา​ของ​พระ‍เจ้า​ตาม​วัน​กำ‌หนด​ท่าม‍กลาง​คน​อิส‌รา‌เอล”

8. และ​โม‌เสส​บอก​เขา​ว่า “จง​คอย​อยู่​ก่อน​เพื่อ​เรา​จะ​ฟัง​ดู​ว่า พระ‍เจ้า​จะ​ตรัส‍สั่ง​อย่าง‍ไร​เรื่อง​ท่าน”

9. พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

10. “จง​กล่าว​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล​ว่า ถ้า​ผู้‍ใด​ใน​พวก​เจ้า​หรือ​ใน​พงศ์‍พันธุ์​ของ​เจ้า​มี​มล‌ทิน เพราะ​ถูก‍ต้อง​ศพ​หรือ​ไป​ทาง‍ไกล ก็​ให้​ผู้‍นั้น​ถือ​ปัส‌กา​แด่​พระ‍เจ้า

11. ให้​ถือ​ปัส‌กา​ใน​เดือน​ที่​สอง​วัน​ขึ้น​สิบ‍สี่​ค่ำ​เวลา​เย็น ให้​เขา​กิน​ขนม​ไร้‍เชื้อ​และ​ผัก​รส‍ขม

12. เขา​ทั้ง‍หลาย​ต้อง​ไม่​ให้​อะไร​เหลือ​จน​วัน​รุ่ง‍ขึ้น และ​ไม่​หัก​กระ‌ดูก​แกะ​ปัส‌กา ให้​กระ‌ทำ​ตาม​กฎ‍เกณฑ์ ใน​เรื่อง​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา​ทุก​ประ‌การ

13. แต่​คน​ที่​สะอาด​และ​มิ​ได้​เดิน‍ทาง​ไป แต่​งด​ไม่​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา ให้​อเปหิ​ผู้‍นั้น​จาก​ท่าม‍กลาง​ชน‍ชาติ​ของ​เขา เพราะ​เขา​มิ‍ได้​นำ​เครื่อง‍บู‌ชา​ของ​พระ‍เจ้า​มา​ถวาย​ตาม​กำ‌หนด ผู้‍นั้น​ต้อง​ถูก​ทำ​โทษ

14. ถ้า​คน​ต่าง‍ด้าว​มา​อา‌ศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง​เจ้า​ทั้ง‍หลาย จะ​ใคร่​ถือ​เทศ‌กาล​ปัส‌กา​แด่​พระ‍เจ้า​ตาม​กฎ‍เกณฑ์​ของ เทศ‌กาล​ปัส‌กา​และ​ตาม​กฎ‍หมาย ก็​ให้​เขา​ถือ​ได้ เจ้า​จง​มี​กฎ‍เกณฑ์​อย่าง​เดียว​สำ‌หรับ​ทั้ง​คน​ต่าง‍ด้าว และ​ชาว​เมือง”

เมฆ​อยู่​เหนือ​พลับ‌พลา

15. ใน​วัน​ที่​จัด​ตั้ง​พลับ‌พลา​นั้น มี​เมฆ​มา​ปก‍คลุม​พลับ‌พลา​ไว้ คือ​เต็นท์​พระ‍โอ‌วาท เวลา​เย็น​เมฆ​นั้น​ก็​อยู่​เหนือ​พลับ‌พลา ปรา‌กฏ​เหมือน​เพลิง​จน​รุ่ง‍เช้า

16. เป็น​อย่าง​นั้น​เสมอ​มา มี​เมฆ​คลุม กลาง​คืน​ปรา‌กฏ​เหมือน​เพลิง

17. เมื่อ‍ไร​เมฆ​ลอย​ขึ้น​จาก​เต็นท์ ภาย‍หลัง​นั้น​พวก​อิส‌รา‌เอล​ก็​ยก​เดิน​ไป ครั้น​เมฆ​นั้น​ลอย​หยุด​อยู่​ที่​ใด คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่‍นั่น

18. คน​อิส‌รา‌เอล​ออก​เดิน​ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า และ​เขา​ตั้ง​ค่าย​ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า ตราบ‍ใด​ที่​เมฆ​พัก​อยู่​เหนือ​พลับ‌พลา​เขา​ก็​ยัง​ตั้ง​ค่าย​อยู่

19. แม้​เมื่อ​เมฆ​อยู่​เหนือ​พลับ‌พลา​นาน​หลาย​วัน คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​ปฏิ‌บัติ​ตาม​พระ‍บัญ‌ชา​ของ​พระ‍เจ้า​ไม่​ยก​เดิน​ไป

20. บาง‍ที​เมฆ​อยู่​เหนือ​พลับ‌พลา​น้อย​วัน ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า​เขา​ก็​ยัง​อยู่​ใน​ค่าย แล้ว​ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า​เขา​ก็​ยก​ออก​เดิน​ทาง

21. บาง‍ที​เมฆ​คง​อยู่​ตั้ง‍แต่​เย็น​จน​เช้า ครั้น​เมฆ​ลอย​ขึ้น​ใน​ตอน‍เช้า​เขา​ก็​ยก​ออก​เดิน หรือ​ถ้า​เมฆ​คง​อยู่​หนึ่ง​วัน​กับ​หนึ่ง​คืน เมื่อ​เมฆ​ลอย​ขึ้น​เขา​ก็​ยก​ออก​เดิน

22. ไม่​ว่า​เมฆ​จะ​คง​อยู่​เหนือ​พลับ‌พลา​สอง​วัน หรือ​เดือน​หนึ่ง หรือ​เวลา​นาน​กว่า คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​อยู่​ใน​ค่าย​นาน​เท่า‍นั้น มิ‍ได้​ยก​ออก​ไป​แต่​เมื่อ​เมฆ​ลอย​ขึ้น​เมื่อ‍ใด​เขา ก็​ยก​ออก​ไป​เมื่อ​นั้น

23. เขา​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า และ​เขา​ยก​ออก​เดิน ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ปฏิ‌บัติ​งาน​ของ​พระ‍เจ้า ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ที่​พระ‍เจ้า​ตรัส‍สั่ง​โม‌เสส