7. ดังนี้แหละส่วนมรดกของคนอิสราเอลจะไม่ถูกโยกย้าย จากเผ่าหนึ่งไปให้อีกเผ่าหนึ่ง คนอิสราเอลทุกคนต้องอยู่ในที่มรดกแห่งเผ่า บรรพบุรุษของตน
8. และบุตรีทุกคนผู้รับกรรมสิทธิ์มรดกในเผ่าคนอิสราเอล เผ่าใด ให้เป็นภรรยาของคนใดคนหนึ่งในตระกูลในเผ่าบิดาของตน เพื่อคนอิสราเอลทุกคนจะถือกรรมสิทธิ์มรดกของบิดาของเขา
9. ดังนั้นจะไม่มีมรดกที่ถูกโยกย้ายจากเผ่าหนึ่งไป ยังอีกเผ่าหนึ่ง เพราะว่าคนอิสราเอลแต่ละเผ่าควรคงอยู่ในที่ มรดกของตน’ ”
10. พระเจ้าทรงบัญชาโมเสสอย่างไร บุตรีทั้งหลายของเศโลเฟหัดก็กระทำอย่างนั้น
11. เพราะว่ามาลาห์ ทีรซาห์ โฮกลาห์ มิลคาห์ และโนอาห์บุตรีของเศโลเฟหัดได้ แต่งงานกับบุตรทั้งหลายของพี่น้องแห่งบิดาของตน
12. เธอได้แต่งงานกับตระกูลมนัสเสห์บุตรของโยเซฟ และส่วนมรดกของเธอก็คงอยู่ในเผ่าแห่งตระกูลบิดาของเธอ
13. ข้อความเหล่านี้เป็นบทบัญญัติและกฎหมาย ซึ่งพระเจ้าได้ทรงบัญชาทางโมเสสแก่คนอิสราเอล ณ ทุ่งราบแห่งโมอับริมแม่น้ำจอร์แดนตรงข้ามเมืองเยรีโค