บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กัน‌ดาร‍วิถี 36 ฉบับ1971 (TH1971)

กฎ‍หมาย​เกี่ยว​กับ​การ​สม‍รสของ​หญิง​ผู้‍รับ​มร‌ดก

1. หัว‍หน้า​ครอบ‍ครัว​แห่ง​ตระ‌กูล​คน​กิ‌เล‌อาด บุตร​ของ​มา‌คีร์ ผู้​เป็น​บุตร​ของ​มนัส‌เสห์ ตระ‌กูล​พงศ์‍พันธุ์​โย‌เซฟ เข้า​มา​ใกล้​และ​พูด​ต่อ​โม‌เสส​และ​ต่อ​ประ‌มุข คือ​บรร‌ดา​หัว‍หน้า​ตระ‌กูล​คน​อิส‌รา‌เอล

2. เขา​พูด​ว่า “พระ‍เจ้า​ได้​บัญ‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ให้ จับ‍ฉลาก​ยก​แผ่น‍ดิน​ให้​เป็น​มร‌ดก​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล และ​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​รับ​บัญ‌ชา​จาก พระ‍เจ้า​ให้​ยก​มร‌ดก​ของ​เศ‌โล‌เฟ‌หัด พี่‍น้อง​ของ​เรา​แก่​บุตรี​ของ​เขา

3. ถ้า​เธอ​ทั้ง‍หลาย​แต่ง‍งาน​กับ​บุตร​ทั้ง‍หลาย​ของ​คน อิส‌รา‌เอล​เผ่า​อื่น​แล้ว ส่วน​มร‌ดก​ของ​เขา​จะ​ถูก​ยก​ไป​จาก​มร‌ดก​ของ บรรพ‌บุรุษ​ของ​เรา เพิ่ม​ให้​กับ​มร‌ดก​ของ​คน​เผ่า​ที่​เธอ​ไป​อยู่​ด้วย เพราะ​ฉะนั้น​จึง​เป็น​การ​ที่​นำ​มร‌ดก​ไป​จาก​ส่วน​ที่​เป็น​ของ​เรา

4. และ​เมื่อ​ถึง​ปี​เสียง​เขา‍สัตว์​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล มร‌ดก​ที่​เป็น​ส่วน​ของ​เธอ​ก็​จะ​ถูก​ยก​ไป​เพิ่ม เข้า​กับ​ส่วน​ของ​เผ่า​ที่​เธอ​ไป​อยู่​ด้วย จึง​เป็น​การ​ที่​นำ​ส่วน​มร‌ดก​ของ​เธอ ไป​จาก​ส่วน​มร‌ดก​ของ​เผ่า​บิดา​ของเรา”

5. และ​โม‌เสส​บัญ‌ชา​คน​อิส‌รา‌เอล​ตาม​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า​ว่า “เผ่า​คน​โย‌เซฟ​พูด​ถูก‍ต้อง​แล้ว

6. นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​เกี่ยว​กับ​บุตรี​ของ​เศ‌โล‌เฟ‌หัด ซึ่ง​ว่า ‘จง​ให้​เธอ​แต่ง‍งาน​กับ​ใคร​ที่​เธอ​พอใจ แต่​เธอ​ต้อง​แต่ง‍งาน​กับ​คน​ภาย‍ใน​ตระ‌กูล​เผ่า​บิดา​ของ​เธอ

7. ดัง‍นี้​แหละ​ส่วน​มร‌ดก​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล​จะ​ไม่​ถูก​โยก‍ย้าย จาก​เผ่า​หนึ่ง​ไป​ให้​อีก​เผ่า​หนึ่ง คน​อิส‌รา‌เอล​ทุก​คน​ต้อง​อยู่​ใน​ที่​มร‌ดก​แห่ง​เผ่า บรรพ‌บุรุษ​ของ​ตน

8. และ​บุตรี​ทุก​คน​ผู้​รับ​กรรม‍สิทธิ์​มร‌ดก​ใน​เผ่า​คน​อิส‌รา‌เอล เผ่า​ใด ให้​เป็น​ภรรยา​ของ​คน​ใด​คน​หนึ่ง​ใน​ตระ‌กูล​ใน​เผ่า​บิดา​ของ​ตน เพื่อ​คน​อิส‌รา‌เอล​ทุก‍คน​จะ​ถือ​กรรม‍สิทธิ์​มร‌ดก​ของ​บิดา​ของ​เขา

9. ดัง‍นั้น​จะ​ไม่‍มี​มร‌ดก​ที่​ถูก​โยก‍ย้าย​จาก​เผ่า​หนึ่ง​ไป ยัง​อีก​เผ่า​หนึ่ง เพราะ​ว่า​คน​อิส‌รา‌เอล​แต่​ละ​เผ่า​ควร​คง​อยู่​ใน​ที่ มร‌ดก​ของ​ตน’ ”

10. พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​โม‌เสส​อย่าง‍ไร บุตรี​ทั้ง‍หลาย​ของ​เศ‌โล‌เฟ‌หัด​ก็​กระ‌ทำ​อย่าง​นั้น

11. เพราะ​ว่า​มา‌ลาห์ ทีร‌ซาห์ โฮก‌ลาห์ มิล‌คาห์ และ​โน‌อาห์​บุตรี​ของ​เศ‌โล‌เฟ‌หัด​ได้ แต่ง‍งาน​กับ​บุตร​ทั้ง‍หลาย​ของ​พี่‍น้อง​แห่ง​บิดา​ของ​ตน

12. เธอ​ได้​แต่ง‍งาน​กับ​ตระ‌กูล​มนัส‌เสห์​บุตร​ของ​โย‌เซฟ และ​ส่วน​มร‌ดก​ของ​เธอ​ก็​คง​อยู่​ใน​เผ่า​แห่ง​ตระ‌กูล​บิดา​ของ​เธอ

13. ข้อ‍ความ​เหล่า​นี้​เป็น​บท​บัญ‌ญัติ​และ​กฎ‍หมาย ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​บัญ‌ชา​ทาง​โม‌เสส​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล ณ ทุ่ง‍ราบ​แห่ง​โม‌อับ​ริม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ตรงข้าม​เมือง​เย‌รี‌โค