บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กัน‌ดาร‍วิถี 32 ฉบับ1971 (TH1971)

เผ่า​รูเบน กาด และ​ครึ่ง​เผ่า​มนัส‌เสห์ ตั้ง​ภูมิ​ลำ‌เนา​ทาง​ทิศ​ตะวัน‍ออก​ของ​จอร์‌แดน

1. เผ่า​พันธุ์​รูเบน​และ​เผ่า​พันธุ์​กาด​มี​ฝูง​วัว​เป็น​อัน​มาก เขา​ได้​เห็น​แผ่น‍ดิน​ยา‌เซอร์ และ​แผ่น‍ดิน​กิ‌เล‌อาด ดู‍เถิด ที่‍นั่น​เป็น​ที่​เหมาะ​แก่​ฝูง​สัตว์

2. ดัง‍นั้น​เผ่า​พันธุ์​ของ​กาด​และ​เผ่า​พันธุ์​ของ​รูเบน​จึง​มา​หา​โม‌เสส และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต​และ​ประ‌มุข​ของ​ชุม‌นุม‍ชน​กล่าว​ว่า

3. “อา‌ทา‌โรท ดีโบน ยา‌เซอร์ นิม‌ราห์ เฮช‌โบน เอ‌เล‌อา‌เลห์ เส‌บาม เนโบ และ​เบ‌โอน

4. เป็น​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ทรง​ทำ‌ลาย​ต่อ‍หน้า​คน​อิส‌รา‌เอล เป็น​แผ่น‍ดิน​เหมาะ​กับ​ฝูง​สัตว์ และ​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​คน​ใช้​ของ​ท่าน​มี​ฝูง​วัว”

5. และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​กล่าว​ว่า “ถ้า​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​เป็น​ที่​ชอบ​ต่อ​ท่าน ขอ​มอบ​แผ่น‍ดิน​นี้​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​แก่​คน​ใช้​ของ​ท่าน ขอ​อย่า​พา​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ไป​เลย”

6. แต่​โม‌เสส​พูด​กับ​เผ่า​พันธุ์​ของ​กาด​และ​เผ่า​พันธุ์​ของ​รูเบน​ว่า “ควร​ให้​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน​ไป​ทำ​สง‌คราม ฝ่าย​พวก​ท่าน​จะ​ยับ‍ยั้ง​อยู่​ที่‍นี่​อย่าง​นั้น​หรือ

7. ทำไม​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​กระ‌ทำ​ให้​จิต‍ใจ​ของ คน​อิส‌รา‌เอล​ท้อ‍ถอย ที่​จะ​ยก​ข้าม​ไป​ยัง​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ประ‌ทาน​แก่​เขา

8. บิดา​ของ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​เช่น‍นี้ เมื่อ​เรา​ใช้​เขา​ไป​จาก​คา‌เดช‌บาร‌เนีย​ให้​สอด‍แนม​ดู​แผ่น‍ดิน​นั้น

9. เมื่อ​เขา​ขึ้น​ไป​ยัง​หุบ​เขา​เอช‌โคล์ และ​ได้​เห็น​แผ่น‍ดิน​นั้น​แล้ว เขา​ก็​กระ‌ทำ​ให้​จิต‍ใจ​คน​อิส‌รา‌เอล​ท้อ‍ถอย ที่​จะ​ยก​เข้า​ไป​ใน​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ประ‌ทาน​แก่ เขา

10. ใน​วัน​นั้น​พระ‍เจ้า​ทรง​กริ้ว​เขา​นัก พระ‍องค์​ทรง​ตั้ง​สัตย์​สา‌บาน​ไว้​ว่า

11. ‘แน่​ที‍เดียว​ที่​ทุก‍คน​ซึ่ง​ยก ออก‍จาก​อียิปต์​อายุ​ตั้ง‍แต่​ยี่‍สิบ​ปี​ขึ้น​ไป จะ​มิ‍ได้​เห็น​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​เรา​ได้​ตั้ง​สัตย์ สา‌บาน​ที่​จะ​มอบ​ให้​อับ‌รา‌ฮัม อิส‌อัค และ​ยา‌โคบ เพราะ​เขา​ทั้ง‍หลาย​มิ‍ได้​ตาม​เรา​ด้วย​ใจ‍จริง

12. เว้น​แต่​คา‌เลบ​บุตร​เย‌ฟุน‌เนห์​คน​เค‌นัส และ​โย‌ชู‌วา​บุตร​นูน เพราะ‍ว่า​เขา​ทั้ง​สอง​ตาม​พระ‍เจ้า​ด้วย​ใจ​จริง’

13. และ​พระ‍เจ้า​ทรง​กริ้ว​ต่อ​อิส‌รา‌เอล พระ‍องค์​จึง​ทรง​ให้​เขา​เร่‍ร่อน​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​สี่‍สิบ​ปี จน​ชาติ​พันธุ์​ที่​กระ‌ทำ​ผิด​ต่อ​พระ‍เจ้า​ตาย​เสีย​สิ้น

14. และ​ดู‍เถิด ท่าน​ได้​เติบ‍โต​ขึ้น​มา​แทน​บิดา​ของ​ท่าน เป็น​พันธุ์​คน​บาป​ที่​จะ​ทวี​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍เจ้า​ต่อ อิส‌รา‌เอล​ให้​มาก​ยิ่ง​ขึ้น

15. เพราะ‍ว่า​ถ้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​หัน​จาก​การ​ตาม​พระ‍องค์ พระ‍องค์​จะ​ทรง​ทอด‍ทิ้ง​เขา​ทั้ง‍หลาย​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​อีก และ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จะ​ทำ‌ลาย​ชน‍ชาติ​นี้​เสีย”

16. แล้ว​เขา​ทั้ง‍หลาย​เข้า​มา​ใกล้​ท่าน​กล่าว​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​สร้าง​คอก​สำ‌หรับ​ฝูง​แพะ​แกะ​ที่‍นี่ และ​สร้าง​เมือง​สำ‌หรับ​ลูก​เด็ก​เล็กๆ​ทั้ง‍หลาย

17. แต่​เรา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ถือ​อา‌วุธ​พร้อม​ที่ จะ​ไป​ข้าง‍หน้า​คน​อิส‌รา‌เอล จน​กว่า​เรา​ทั้ง‍หลาย​จะ​นำ​เขา​ไป​ถึง​ที่​ของ​เขา เด็ก​เล็ก​ของ​เรา​จะ​ได้​อยู่​ใน​เมือง​ที่​มี​กำ‌แพง ล้อม​รอบ​เพราะ​กลัว​ชาว​แผ่น‍ดิน​นี้

18. เรา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ไม่​ยอม​กลับ​บ้าน​จน กว่า​คน​อิส‌รา‌เอล​จะ​ได้​รับ​มร‌ดก​ของ​เขา​ทุก‍คน

19. เพราะ​เรา​จะ​มิ‍ได้​รับ​มร‌ดก​กับ​เขา​ที่​ฝั่ง​ตะวัน‍ตก​ของ​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​และ​นอก​ออก​ไป เพราะ​ว่า​มร‌ดก​ที่​ตก‍ทอด​มา​ถึง​เรา​อยู่ ฟาก​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ข้าง​ตะวัน‍ออก​นี้”

20. โม‌เสส​จึง​กล่าว​แก่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า “ถ้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จะ​หยิบ​อา‌วุธ​ขึ้น​เข้า สู่​สง‌คราม​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า

21. และ​คน​ของ​ท่าน​ที่​ถือ​อา‌วุธ​ทุก‍คน​จะ​ข้าม​แม่‍น้ำ จอร์‌แดน​ไป​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า จน‍กว่า​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ขับ‍ไล่​ศัตรู​ให้​พ้น​พระ‍องค์

22. และ​แผ่น‍ดิน​นั้น​จะ​พ่าย‍แพ้​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​แล้ว ภาย‍หลัง​ท่าน​จึง​จะ​กลับ​และ​พ้น​จาก​พันธะ​ที่​มี​ต่อ​พระ‍เจ้า และ​อิส‌รา‌เอล และ​แผ่น‍ดิน​นี้​จะ​ตก​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​ของ​ท่าน​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า

23. แต่​ถ้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​มิ‍ได้​กระ‌ทำ​เช่น‍นี้ ดู‍เถิด ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​บาป​ต่อ​พระ‍เจ้า จง​รู้​แน่​เถิด​ว่า บาป​ของ​ท่าน​ก็​ตาม​ทัน

24. จง​สร้าง​เมือง​สำ‌หรับ​เด็ก​เล็กๆ​ทั้ง‍หลาย​ของ​ท่าน และ​สร้าง​คอก​สำ‌หรับ​แพะ​แกะ​ของ​ท่าน และ​กระ‌ทำ​ตาม​ที่​ท่าน​สัญ‌ญา​ไว้”

25. และ​เผ่า​พันธุ์​ของ​กาด​กับ​เผ่า​พันธุ์​ของ​รูเบน​กล่าว​แก่ โม‌เสส​ว่า “คน​ใช้​ของ​ท่าน​จะ​กระ‌ทำ​ดัง‍ที่​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​บัญ‌ชา

26. เด็ก​เล็กๆ​ทั้ง‍หลาย ภรรยา​ทั้ง‍หลาย ฝูง​สัตว์​และ​สัตว์‍ใช้​ทั้ง‍หมด​ของ​เรา​จะ​อยู่​ที่‍นี่​ใน​เมือง​กิ‌เล‌อาด

27. แต่​คน​ใช้​ของ​ท่าน​ทุก‍คน​ผู้​มี​อา‌วุธ​ทำ​สง‌คราม​จะ​ข้าม​ไป เพื่อ​สู้​รบ​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า ดัง‍ที่​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​สั่ง”

28. เกี่ยว​กับ​เรื่อง​เขา​ทั้ง‍หลาย​นี้ โม‌เสส​จึง​ออก​คำ‍สั่ง​แก่​เอ‌เล‌อา‌ซาร์ ปุโร‌หิต​และ​แก่​โย‌ชู‌วา​บุตร​นูน และ​แก่​หัว‍หน้า​ตระ‌กูล​ของ​เผ่า​คน​อิส‌รา‌เอล

29. และ​โม‌เสส​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “ถ้า​เผ่า​พันธุ์​กาด​และ​เผ่า​พันธุ์​รูเบน ทุก‍คน​ผู้​มี​อา‌วุธ​ที่​จะ​ทำ​สง‌คราม​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า จะ​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ไป​พร้อม​กับ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย และ​แผ่น‍ดิน​นั้น​จะ​พ่าย‍แพ้​ต่อ‍หน้า​ท่าน​แล้ว ท่าน​จง​มอบ​แผ่น‍ดิน​กิ‌เล‌อาด​ให้​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​แก่​เขา

30. แต่​ถ้า​เขา​ไม่​ถือ​อา‌วุธ​ข้าม​ไป​กับ​ท่าน เขา​จะ​ต้อง​ได้​ส่วน​แผ่น‍ดิน​คา‌นา‌อัน​ร่วม​กับ​ท่าน​เป็น​กรรม‍สิทธิ์”

31. เผ่า​พันธุ์​กาด​กับ​เผ่า​พันธุ์​รูเบน​ตอบ​ว่า “พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​คน​ใช้​ของ​ท่าน​อย่าง‍ไร เรา​ทั้ง‍หลาย​จะ​กระ‌ทำ​อย่าง​นั้น

32. เรา​จะ​ถือ​อา‌วุธ​ข้าม​ไป​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า สู่​แผ่น‍ดิน​คา‌นา‌อัน และ​ที่‍ดิน​มร‌ดก​ของ​เรา​นั้น​จะ​คง​อยู่​ฟาก ตะวัน‍ออกของ​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน”

33. โม‌เสส​ได้​มอบ​ดินแดน​เหล่า‍นี้​แก่​เผ่า​พันธุ์​กาด และ​แก่​เผ่า​พันธุ์​รูเบน​และ​แก่​ครึ่ง​หนึ่ง​ของ​เผ่า มนัส‌เสห์​บุตร​โย‌เซฟ คือ​อา‌ณา‍จักร​ของ​กษัตริย์​สิโหน​คน​อา‌โม‌ไรต์ และ​อา‌ณา‍จักร​ของ​โอก​กษัตริย์​แห่ง​บา‌ชาน ทั้ง​แผ่น‍ดิน​และ​หัว‍เมือง​ตลอด​พรมแดน คือ​หัว‍เมือง​ใหญ่​ใน​แผ่น‍ดิน​นี้​ตลอด​ประ‌เทศ

34. และ​เผ่า​พันธุ์​ของ​กาด​ก็​สร้าง​เมือง​ดีโบน อา‌ทา‌โรท อา‌โร‌เออร์

35. อัท‌โรท‌โช‌ฟาน ยา‌เซอร์ โยก‌เบ‌ฮาห์

36. เบธ‌นิม‌ราห์ และ​เบธ‌ฮา‌ราน ให้​เป็น​เมือง​มี​กำ‌แพง​ล้อม‍รอบ และ​สร้าง​คอก​ให้​แกะ

37. และ​เผ่า​พันธุ์​ของ​รูเบน​ก็​สร้าง​เมือง​เฮช‌โบน เอ‌เล‌อา‌เลห์ คีริ‌ยา‌ธา‌อิม

38. เนโบ และ​บา‌อัล​เม‌โอน (ชื่อ​เหล่า‍นี้​ต้อง​เปลี่ยน​ใหม่) และ​สิบ‌มาห์​และ​ตั้ง​ชื่อ​ให้​แก่​เมือง​ที่​เขา​สร้าง​ขึ้น​นั้น

39. และ​เผ่า​พันธุ์​มา‌คีร์​บุตร​มนัส‌เสห์​เข้า​ไป​ยึด​เมือง​กิ‌เล‌อาด และ​ขับ‍ไล่​พวก​อา‌โม‌ไรต์​ซึ่ง​อยู่​ใน​เมือง​นั้น

40. และ​โม‌เสส​ยก​กิ‌เล‌อาด​ให้​แก่​มา‌คีร์​บุตร​มนัส‌เสห์ และ​เขา​ก็​เข้า​ตั้ง​อยู่​ใน​เมือง​นั้น

41. และ​ยา‌อีร์​บุตร​มนัส‌เสห์​ยก​ไป​ยึด​ชน‍บท​ของ​เขา​เหล่า‍นั้น และ​เรียก​ชื่อ​ว่า​ฮาว‌โวท‌ยา‌อีร์

42. และ​โน‌บาห์​ไป​ยึด​เค‌นาท​และ​ชน‍บท​ของ​เมือง​นี้ และ​เรียก‍ว่า​เมือง​โน‌บาห์​ตาม​ชื่อ​ของ​เขา