17. แล้วอิสราเอลจึงร้องเพลงนี้ว่าบ่อน้ำเอย จงมีน้ำพลุ่งขึ้นมา - -ให้เรามาร้องเพลงกัน - - -
18. เป็นบ่อน้ำที่หัวหน้าได้ขุดไว้เป็นบ่อที่เจ้านายของประชาชนเจาะไว้ด้วยคทาและไม้เท้าของท่านเหล่านั้นและจากถิ่นทุรกันดารนั้นไปเขาก็มาถึงมัทธานาห์
19. และจากมัทธานาห์ถึงตำบลนาหะลีเอล และจากนาหะลีเอลถึงตำบลบาโมท
20. และจากบาโมทถึงหุบเขา ซึ่งอยู่ในท้องถิ่นโมอับข้างยอดเขา ปิสกาห์ซึ่งมองลงมาเห็นเยชีโมน
21. แล้วอิสราเอลส่งผู้สื่อสารไปหาสิโหน กษัตริย์คนอาโมไรต์กล่าวว่า
22. “ขอให้ข้าพเจ้าผ่านแผ่นดินของท่าน พวกเราจะไม่เลี้ยวเข้าไปในนาหรือในสวนองุ่น เราจะไม่ดื่มน้ำจากบ่อ เราจะเดินไปตามทางหลวงจนเราได้ผ่านพรมแดนเมืองของท่าน”
23. แต่สิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลยกผ่านพรมแดนของท่าน ท่านรวบรวมพลของท่านยกออกสู้รบกับคนอิสราเอล ในถิ่นทุรกันดาร และมาถึงยาฮาสรบกับคนอิสราเอลที่นั่น
24. และคนอิสราเอลได้ประหารท่านเสียด้วยดาบ ยึดเอาแผ่นดินของท่านจากแม่น้ำอารโนนจนถึงแควยับบอก ไกลไปจนถึงแดนคนอัมโมน เพราะว่าพรมแดนของคนอัมโมนเข้มแข็ง
25. และคนอิสราเอลยึดเมืองเหล่านี้ทั้งหมด และคนอิสราเอลเข้าตั้งอยู่ในหัวเมือง ของคนอาโมไรต์ในเฮชโบน และตามชนบททั้งหมด