บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กัน‌ดาร‍วิถี 21 ฉบับ1971 (TH1971)

คน​คา‌นา‌อัน​ต่อ‍สู้​อิส‌รา‌เอล

1. เมื่อ​กษัตริย์​เมือง​อา‌ราด ชาว​คา‌นา‌อัน​ผู้​อยู่​ใน​เน‌เกบ ได้​ยิน​ว่า​อิส‌รา‌เอล​กำ‌ลัง​ยก​มา ตาม​ทาง​อา‌ธา‌ริม ท่าน​ต่อ‍สู้​กับ​คน​อิส‌รา‌เอล​และ​จับ​ไป​เป็น​เชลย​ได้​บ้าง

2. และ​คน​อิส‌รา‌เอล​บน​ไว้​กับ​พระ‍เจ้า​ว่า “ถ้า​พระ‍องค์​จะ​ทรง​มอบ​ชน‍ชาติ​นี้​ไว้​ใน​มือ​ข้า‍พระ‍องค์ แน่​แล้ว​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ทำ‌ลาย​บ้าน‍เมือง​เขา​เสีย​ให้​สิ้น”

3. และ​พระ‍เจ้า​ทรง​สดับ​เสียง​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล และ​มอบ​ชาว​คา‌นา‌อัน​ไว้ เขา​ก็​ทำ‌ลาย​ชาว​คา‌นา‌อัน​และ​บ้าน‍เมือง​ของ​เขา​เสีย​สิ้น จึง​ได้​เรียก​ชื่อ​ตำ‌บล​นั้น​ว่า​โฮร‌มาห์

งู‍พิษ

4. เขา​ทั้ง‍หลาย​ออก​เดิน​จาก​ภูเขา​โฮร์​ตาม​ทาง​ที่​ไป​ทะเล‍แดง เพื่อ​จะ​อ้อม​แผ่น‍ดิน​เอ‌โดม ประ‌ชา‍ชน​ท้อ‍ถอย​เพราะ​เหตุ​หน‍ทาง

5. และ​ประ‌ชา‍ชน​ก็​บ่น​ว่า​พระ‍เจ้า​และ​ว่า​โม‌เสส​ว่า “ทำไม​พา​เรา​ออก​จาก​อียิปต์​มา​ตาย​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร เพราะ​ไม่‍มี​อา‌หาร​และ​ไม่‍มี​น้ำ เรา​เบื่อ​อา‌หาร​อัน​ไร้‍ค่า​นี้”

6. และ​พระ‍เจ้า​ก็​ทรง​ให้​งู‍แมว‍เซา​มา​ใน​หมู่​ประ‌ชา‍ชน งู​ก็​กัด​ประ‌ชา‍ชน และ​คน​อิส‌รา‌เอล​ตาย​มาก

7. และ​ประ‌ชา‍ชน​มา​หา​โม‌เสส​กล่าว​ว่า “เรา​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​บาป​เพราะ​เรา​ทั้ง‍หลาย​ได้​บ่น ว่า​พระ‍เจ้า​และ​บ่น​ว่า​ท่าน ขอ​ทูล​แด่​พระ‍เจ้า​ขอ​พระ‍องค์​ทรง​นำ​งู​ไป​จาก​เรา​เสีย” ดัง‍นั้น​โม‌เสส​จึง​อธิษ‌ฐาน​เพื่อ​ประ‌ชา‍ชน

8. และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “จง​ทำ​งู‍แมว‍เซา​ตัว​หนึ่ง​ติด​ไว้​ที่​เสา ทุก‍คน​ที่​ถูก​งู​กัด เมื่อ​เขา​มอง‍ดู เขา​จะ​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​ได้”

9. ดัง‍นั้น​โม‌เสส​จึง​ทำ​งู​ทอง‍สัม‌ฤทธิ์​ตัว​หนึ่ง และ​ติด​ไว้​ที่​เสา แล้ว​ถ้า​งู​กัด​คน​ใด ถ้า​เขา​มอง‍ดู​งู​ทอง​สัม‌ฤทธิ์​นั้น เขา​ก็​มี​ชีวิต​อยู่​ได้

คน​อิส‌รา‌เอล​เดิน‍ทาง​อ้อม​โม‌อับ

10. และ​คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​ยก​ออก​เดิน ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​โอ‌โบท

11. และ​เขา​ออก​เดิน​จาก​โอ‌โบท​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​อิ‌เย‌อา‌บา‌ริม อยู่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ตรงข้าม​โม‌อับ ทาง​ทิศ​ตะวัน​ขึ้น

12. เขา​ยก​ออก​จาก​ที่‍นั่น​มา​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​หุบ​เขา​เศ‌เรด

13. เขา​ยก​ออก​จาก​ที่‍นั่น​ไป​ตั้ง​อยู่​ที่​ฟาก​เหนือ​ของ​ลุ่ม​แม่‍น้ำ อาร‌โนน ซึ่ง​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ที่​ยืด​มา​จาก​พรมแดน​ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์ เพราะ‍ว่า​แม่‍น้ำ​อาร‌โนน​เป็น​พรมแดน​ของ​โม‌อับ ระหว่าง​โม‌อับ​กับ​คน​อา‌โม‌ไรต์

14. ดัง‍นั้น​ใน​หนัง‌สือ​สง‌คราม​ของ​พระ‍เจ้า​จึง​มี​ว่าวา‌เฮบ​ใน​เมือง​สุฟาห์ และ​ลุ่ม​แม่‍น้ำ​อาร‌โนน

15. และ​ที่​เชิง‍ลาด​ของ​ที่​ลุ่ม​เหล่า‍นั้น​ซึ่ง​ยืด​ไป จน​ถึง​ที่​ตั้ง​เมือง​อาร์และ​พาดพิง​ไป​ถึง​พรมแดน​โม‌อับ

16. จาก​ที่‍นั่น​เขา​ออก​เดิน​ต่อ‍ไป​ถึง​เมือง​เบ‌เออร์ ซึ่ง​เป็น​บ่อ‍น้ำ​ที่​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “จง​รวบ‍รวม​ประ‌ชา‍ชน​เข้า​ด้วย​กัน​เรา​จะ​ให้​น้ำ​แก่​เขา”

17. แล้ว​อิส‌รา‌เอล​จึง​ร้อง‍เพลง​นี้​ว่าบ่อ‍น้ำ​เอย จง​มี​น้ำ​พลุ่ง​ขึ้น​มา - -ให้​เรา​มา​ร้อง‍เพลง​กัน - - -

18. เป็น​บ่อ‍น้ำ​ที่​หัว‍หน้า​ได้​ขุด​ไว้เป็น​บ่อ​ที่​เจ้า‍นาย​ของ​ประ‌ชา‍ชน​เจาะ​ไว้ด้วย​คทา​และ​ไม้‍เท้า​ของ​ท่าน​เหล่า​นั้นและ​จาก​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​นั้น​ไป​เขา​ก็​มา​ถึง​มัท‌ธา‌นาห์

19. และ​จาก​มัท‌ธา‌นาห์​ถึง​ตำ‌บล​นา‌หะ‌ลี‌เอล และ​จาก​นา‌หะ‌ลี‌เอล​ถึง​ตำ‌บล​บา‌โมท

20. และ​จาก​บา‌โมท​ถึง​หุบ‍เขา ซึ่ง​อยู่​ใน​ท้อง‍ถิ่น​โม‌อับ​ข้าง​ยอด‍เขา ปิส‌กาห์​ซึ่ง​มอง​ลง​มา​เห็น​เย‌ชี‌โมน

อิส‌รา‌เอล​ชนะ​สิโหน

21. แล้ว​อิส‌รา‌เอล​ส่ง​ผู้​สื่อ‍สาร​ไป​หา​สิโหน กษัตริย์​คน​อา‌โม‌ไรต์​กล่าว​ว่า

22. “ขอ​ให้​ข้าพ‌เจ้า​ผ่าน​แผ่น‍ดิน​ของ​ท่าน พวก​เรา​จะ​ไม่​เลี้ยว​เข้า​ไป​ใน​นา​หรือ​ใน​สวน‍องุ่น เรา​จะ​ไม่​ดื่ม​น้ำ​จาก​บ่อ เรา​จะ​เดิน​ไป​ตาม​ทาง‍หลวง​จน​เรา​ได้​ผ่าน​พรมแดน​เมือง​ของ​ท่าน”

23. แต่​สิโหน​ไม่​ยอม​ให้​อิส‌รา‌เอล​ยก​ผ่าน​พรมแดน​ของ​ท่าน ท่าน​รวบ‍รวม​พล​ของ​ท่าน​ยก​ออก​สู้​รบ​กับ​คน​อิส‌รา‌เอล ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร และ​มา​ถึง​ยา‌ฮาส​รบ​กับ​คน​อิส‌รา‌เอล​ที่‍นั่น

24. และ​คน​อิส‌รา‌เอล​ได้​ประ‌หาร​ท่าน​เสีย​ด้วย​ดาบ ยึด​เอา​แผ่น‍ดิน​ของ​ท่าน​จาก​แม่‍น้ำ​อาร‌โนน​จน​ถึง​แคว​ยับ‌บอก ไกล​ไป​จน​ถึง​แดน​คน​อัม‌โมน เพราะ​ว่า​พรมแดน​ของ​คน​อัม‌โมน​เข้ม‍แข็ง

25. และ​คน​อิส‌รา‌เอล​ยึด​เมือง​เหล่า‍นี้​ทั้ง‍หมด และ​คน​อิส‌รา‌เอล​เข้า​ตั้ง​อยู่​ใน​หัว‍เมือง ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์​ใน​เฮช‌โบน และ​ตาม​ชน‍บท​ทั้ง‍หมด

26. เพราะ​ว่า​เฮช‌โบน​เป็น​เมือง​หลวง​ของ สิโหน​กษัตริย์​ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์ ผู้​ที่​ต่อ‍สู้​กับ​กษัตริย์​ชาว​โม‌อับ​องค์​ก่อน และ​ยึด​ได้​แผ่น‍ดิน​ของ​ท่าน​ทั้ง‍สิ้น​ไกล​ไป​ถึง​แม่‍น้ำ​อาร‌โนน

27. นัก‍ร้อง​บท​ประ‌พันธ์​จึง​ร้อง​ว่ามา​ที่​เฮช‌โบนให้​สร้าง​และ​สถา‌ปนา​เมือง​แห่ง​สิโหน​ขึ้น

28. เพราะ​ว่า​มี​ไฟ​ออก​ไป​จาก​เฮช‌โบนมี​เปลว​ไฟ​ออก​ไป​จาก​เมือง​แห่ง​สิโหนได้​ทำ‌ลาย​เมือง​อาร์​ของ​โม‌อับเจ้า‍ของ​แห่ง​เนิน‍สูง​ของ​แม่‍น้ำ​อาร‌โนน

29. โอ โม‌อับ​เอย วิบัติ​แก่​เจ้าโอ ชน‍ชาติ​แห่ง​พระ‍เค‌โมช​เอย เจ้า​ต้อง​พินาศพระ‍เค‌โมช​ได้​ทำ​ให้​บุตร‍ชาย​ของ​ตน​เป็น​คน​หลบ​ภัยและ​ทำ​ให้​บุตร‍สาว​ของ​ตน​เป็น​เชลย​ของ​สิโหน​กษัตริย์ คน​อา‌โม‌ไรต์

30. เรา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ยิง​เขา​ทั้ง‍ปวง​เฮช‌โบน​พินาศ​จน​ถึง​ดีโบนเรา​ได้​กวาด‍ล้าง​ถึง​โน‌ฟาห์​เสีย คือ​ถึง​เม‌เด‌บา

อิส‌รา‌เอล​ชนะ​โอก​แห่ง​บา‌ชาน

31. ดัง‍นั้น​คน​อิส‌รา‌เอล​ได้​อา‌ศัย​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​คน​อา‌โม‌ไรต์

32. และ​โม‌เสส​ใช้​คน​ไป​สอด‍แนม​เมือง​ยา‌เซอร์ และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ยึด​ชน‍บท​ของ​เมือง​นั้น และ​ขับ‍ไล่​คน​อา‌โม‌ไรต์​ที่​อยู่​ที่‍นั่น​เสีย

33. แล้ว​เขา​ก็​เลี้ยว​ยก​เดิน​ไป​ตาม​ทาง​เมือง​บา‌ชาน และ​โอก​กษัตริย์​เมือง​บา‌ชาน​ก็​ออก​มา​ทั้ง​ตัว​ท่าน กับ​พล‍ไพร่​ของ​ท่าน​เพื่อ​สู้‍รบ​กับ​เขา​ที่​เอ‌เดร‌อี

34. แต่​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “อย่า​กลัว​เขา​เลย เพราะ​เรา​ได้​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า​แล้ว ทั้ง​พล‍ไพร่​ของ​เขา​และ​แผ่น‍ดิน​ของ​เขา และ​เจ้า​จะ​กระ‌ทำ​แก่​เขา​อย่าง​เจ้า​ได้ กระ‌ทำ​แก่​สิโหน​กษัตริย์​คน​อา‌โม‌ไรต์​ผู้​อยู่​ที่​เฮช‌โบน”

35. ดัง‍นั้น​เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​ฆ่า​โอก​และ​บุตร‍หลาน​ของ​ท่าน​เสีย ทั้ง​ประ‌ชา‍ชน​ของ​ท่าน​ไม่‍มี​เหลือ​ให้​ท่าน​สัก​คน​เดียว และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​เข้า​ยึด​แผ่น‍ดิน​ของท่าน