พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กัน‌ดาร‍วิถี 19:16-21 ฉบับ1971 (TH1971)

16. คน​ใด​ที่​อยู่​ใน​พื้น‍ทุ่ง​ไป​แตะ‍ต้อง​คน​ที่​ถูก​ดาบ​ตาย หรือ​แตะ‍ต้อง​ศพ​หรือ​กระ‌ดูก​คน หรือ​หลุม‍ศพ​จะ​เป็น​มล‌ทิน​ไป​เจ็ด​วัน

17. สำ‌หรับ​คน​ที่​เป็น​มล‌ทิน​นี้ จง​เอา​ขี้เถ้า​จาก​การ​บูชา​ไถ่​บาป และ​เอา​น้ำ​ที่​ไหล​เติม​เข้า​ไป​ปน​ใน​ภาชนะ

18. ให้​คน​สะอาด​เอา​กิ่ง​หุสบ จุ่ม​น้ำ​นั้น ประ‌พรม​ที่​เต็นท์​และ​เครื่อง​ใช้‍สอย​ทั้ง‍สิ้น และ​บน​ตัว​คน​ที่​อยู่​ที่‍นั่น และ​บน​ตัว​คน​ที่​แตะ‍ต้อง​กระ‌ดูก​หรือ​คน​ถูก​ฆ่า หรือ​คน​ตาย​หรือ​หลุม‍ศพ

19. ให้​คน​สะอาด​ประ‌พรม​คน​ที่​เป็น​มล‌ทิน ใน​วัน​ที่​สาม​และ​วัน​ที่​เจ็ด อย่าง‍นี้​พอ​วัน​ที่​เจ็ด​เขา​จะ​ทำ​ให้​คน​นั้น​สะอาด และ​เขา​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​และ​อาบ‍น้ำ พอ​ถึง​เวลา​เย็น​เขา​จะ​สะอาด

20. “แต่​คน​ที่​เป็น​มล‌ทิน​และ​ไม่​ชำระ​ตัว ให้​อเปหิ​คน​นั้น​ออก​เสีย​จาก​ท่าม‍กลาง​ที่​ประ‌ชุม เพราะ​เขา​ได้​กระ‌ทำ​ให้​สถาน​นมัส‌การ​ของ​พระ‍เจ้า​เป็น​มล‌ทิน คือ​ว่า​มิ‍ได้​เอา​น้ำ​ชำระ​มล‌ทิน​สาด​เขา เขา​จึง​เป็น​มล‌ทิน

21. และ​ให้​เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถา‌วร​แก่​เขา ผู้​ที่​ประ‌พรม​น้ำ​ชำระ​มล‌ทิน​จะ​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ตน และ​ผู้​ที่​แตะ‍ต้อง​น้ำ​ชำระ​มล‌ทิน​เขา​จะ​เป็น​มล‌ทิน​จน ถึง​เวลา​เย็น

อ่านบทที่สมบูรณ์ กัน‌ดาร‍วิถี 19