พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กัน‌ดาร‍วิถี 19:1-10 ฉบับ1971 (TH1971)

1. พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​และ​อา‌โรน​ว่า

2. “ต่อ‍ไป​นี้​เป็น​กฎ​พระ‍ธรรม​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​บัญ‌ชา​ว่า จง​บอก​คน​อิส‌รา‌เอล​ให้​นำ​วัว​ตัว‍เมีย​สี‍แดง​ไม่​พิการ ซึ่ง​ไม่‍มี​ตำ‌หนิ และ​ยัง​ไม่​เคย​เข้า​เทียม​แอก

3. และ​เจ้า​จง​ให้​วัว​นั้น​แก่​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต และ​ให้​เอา​วัว​นั้น​ไป​นอก​ค่าย​ฆ่า​เสีย​ต่อ‍หน้า​เขา

4. และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​จะ​เอา​นิ้ว‍มือ​จุ่ม​เลือด‍วัว พรม​ที่​ข้าง‍หน้า​เต็นท์​นัด‍พบ​เจ็ด​ครั้ง

5. และ​ให้​มี​คน​เผา​วัว​ตัว‍เมีย​นั้น​เสีย​ต่อ‍หน้า​เขา คือ​หนัง เนื้อ และ​เลือด กับ​มูล​ของ​มัน​ให้​เผา​เสีย​หมด

6. และ​ปุโร‌หิต​จะ​เอา​ไม้‍สน​สีดาร์ ไม้​หุสบ​กับ​ด้าย​สี‍แดง​โยน​เข้า​ไป​ใน​ไฟ ที่​เผา​วัว​ตัว‍เมีย​นั้น

7. แล้ว​ปุโร‌หิต​จะ​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ตน และ​ชำระ​ร่าง‍กาย​เสีย​ใน​น้ำ ภาย‍หลัง​จึง​เข้า​ไป​ใน​ค่าย และ​ปุโร‌หิต​นั้น​จึง​เป็น​มล‌ทิน​อยู่​จน​ถึง​เวลา​เย็น

8. ผู้‍ใด​ที่​ทำ​การ​เผา​วัว​ตัว‍เมีย ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​และ​ชำระ​ร่าง‍กาย​ของ​ตน​เสีย​ใน​น้ำ และ​เขา​จะ​เป็น​มล‌ทิน​อยู่​จน​ถึง​เวลา​เย็น

9. ให้​ชาย​คน​ที่​สะอาด​เก็บ​ขี้เถ้า​วัว​ตัว‍เมีย นำ​ไป​ไว้​นอก​ค่าย​ใน​ที่​สะอาด ให้​เก็บ​ขี้เถ้า​นั้น​ไว้​เพื่อ​คน​อิส‌รา‌เอล เพื่อ​ทำ​น้ำ​ชำระ​มล‌ทิน​สำ‌หรับ​ล้าง​บาป

10. และ​คน​ที่​เก็บ​ขี้เถ้า​ของ​วัว​ตัว‍เมีย​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ตน และ​เขา​จะ​เป็น​มล‌ทิน​อยู่​จน​ถึง​เวลา​เย็น จะ​เป็น​อย่าง‍นี้​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล และ​แก่​คน​ต่าง​ด้าว​ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถา‌วร

อ่านบทที่สมบูรณ์ กัน‌ดาร‍วิถี 19