6. โมเสสจึงสั่งคนอิสราเอล และประมุขของท่านทุกคนก็มอบไม้เท้าแก่ท่านคน ละอันตามเผ่าเป็นไม้เท้าสิบสองอัน และไม้เท้าของอาโรนก็อยู่ในไม้เท้าเหล่านั้นด้วย
7. และโมเสสวางไม้เท้าเหล่านั้นต่อพระเจ้าที่ ในเต็นท์พระโอวาท
8. วันรุ่งขึ้นโมเสสได้เข้าไปในเต็นท์พระโอวาท ดูเถิด ไม้เท้าของอาโรนสำหรับเผ่าพันธุ์เลวีได้งอกมีดอกตูม และดอกบาน และเกิดผลอัลมันด์สุกบ้าง
9. แล้วโมเสสนำไม้เท้าทั้งหมดจากที่ตรงพระพักตร์พระเจ้า มายังคนอิสราเอล เขาได้ตรวจดู และทุกคนก็นำไม้เท้าของตนไป
10. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงนำไม้เท้าของอาโรนกลับไปวาง ไว้ต่อพระโอวาท เก็บไว้เป็นหมายสำคัญสำหรับเตือนพวกกบฏ เพื่อเจ้าจะให้เขาทั้งหลายยุติการบ่นว่าเรา เพื่อเขาจะไม่ต้องตาย”
11. โมเสสก็กระทำเช่นนี้ พระเจ้าตรัสสั่งท่านอย่างไร ท่านก็กระทำอย่างนั้น
12. และคนอิสราเอลพูดกับโมเสสว่า “ดูเถิด เราพินาศ เราถึงหายนะ เราถึงหายนะหมดแล้ว
13. ทุกคนที่มาใกล้พลับพลาแห่งพระเจ้าต้องตาย เราจะต้องตายหมดหรือ”